Verslag Maart 2017

Aberlour (productie-capaciteit 3,5 miljoen liter/jaar) produceert veel alcohol voor blended whisky's. Ze zijn een van de belangrijkste toeleveranciers voor Ballentines en Chivas Regal. Halverwege de negentiger jaren begon men, als tegenhanger van Macallan, een zware sherry (oloroso) cask strength whisky te produceren, de Abunadh.

Vanaf die tijd zijn ze een beetje de strijd aangegaan met Macallan om mooie gesherriede whisky’s te maken. In Frankrijk zijn de Glenfiddich, als meest verkochte whisky voorbij gestoken. Waarschijnlijk door de goede kwaliteit én de eigenaar Pernod Ricard? Af en toe vind je weer een botteling door een onafhankelijke bottelaar. Dit is een botteling van David Stirk’s Creative Whisky Company.

Kleur: kastanje. Neus: Leer, fruit, rozijnen, duidelijke sherry-invloeden. Ook wat kruidig, kaneel, en zelfs wat tabak. Smaak: Wat peperig, ook weer de sherry-invloeden, rood fruit. Prikkelend. Ook chocolade komt door. Afdronk: Peperig, wordt wat drogig en neigt naar een klein bittertje. Verder rood fruit, en pure (en dus wat bittere) chocola.

De winnaar van de avond. Een mooie ronde neus met voorjaar, ontbijtkoek, caramel en boter, maar ook pijptabak. Erg prettig en lijkt op zijn broertje, die A'bunadh. De smaak is ietsje bitter en ook ietsje zepig, met veel hout en zelfs een beetje drop. Iemand anders vond er nog motorolie in, alsmede zwavel en autobanden, maar ook nog Riesling. In ieder geval de lekkerste van de avond en mag thuis in de kast. Een erg prettige whisky.

GlenDronach staat bekend om zijn mooie, vooral sherry expressies in de whisky’s. Ze maken per jaar ongeveer anderhalf miljoen liter whisky per jaar. Nadat ze gesloten zijn geweest tussen 1996 en 2002, zijn ze veranderd van werkwijze. Ze zijn de laatste distilleerderij geweest, die overging van de directe hitte van een koolvuur naar een indirecte hitte van stoom.

Ze waren eigendom van de BenRiach Distilling Company, die ook nog een keer Glenglassaugh heeft verworven, maar in juni 2016 zijn ze overgegaan in andere handen. Jack Daniels heeft zich op de Schotse markt gestort.

Het is afwachten wat de nieuwe bottelingen gaan doen, hopelijk gaat men door met het produceren van mooie sherry expressies. Ondertussen hebben we vanavond een virgin oak botteling. Compleet nieuw hout, dus….

Kleur: Licht goud als van pas ge-oogst stro. Neus: Geroosterd eik die zo intens is dat de rokerige tonen naar boven komen. Zoete en volle tropische vruchten krijgen de overhand. Banaan en cacao met geroosterde kokos.

Smaak: Kruidige gember en kaneel taart met een mooie rokerige twist. Afgeroomde geraspte kokos, hazelnoten en vers beboterde toast. Afdronk: een diepe en pittige lange afdronk én een mooi gebalanceerd noten feest

Nootachtig in de neus, vanille, honing en hout, bloemachtig (lavendel). De smaak was zoet, nootachtig, kersen, boter, fruitig, puur kaneel in een aangebrande appeltaart. Ook een rokertje werd gevonden, terwijl de kersen die er in zaten, echt een typische maraschino variant moest zijn. Iemand vond dat hij er zeer kon genieten van deze minderjarige whisky.

Een andere proever vond het eigenlijk meer weg hebben van een goede op vat gelagerde jenever. Niet slecht voor de 2e plek in deze proeverij.

Arran distilleerderij is een whisky distilleerderij in Lochranza, Schotland, de enige distilleerderij op het eiland Arran. In 1994 werd Arran Distillers opgericht door Harold Currie, voormalig directeur van Chivas met het doel: het bouwen van een distilleerderij op Arran.

Tijdens de bouw van de distilleerderij, bouwen een paar Golden Eagles hun nest op een klif in de buurt van de distilleerderij en aangezien Golden Eagles een beschermde diersoort zijn, werd de bouw van de distilleerderij tijdelijk stopgezet. De distilleerderij werd geopend in 1995.

Tot voor kort werd een deel van de vaten opgeslagen in de magazijnen van Springbank, hetgeen te wijten was aan een gebrek aan ruimte in de distilleerderij én de juridische problemen mbt de uitbreiding van de huidige magazijnen. Deze problemen zijn opgelost en men heeft nu een warehouse, die een gemakkelijke toegang tot vaten mogelijk maakt.

De distilleerderij heeft een vat opkoopregeling die particulieren de kans geeft om hun eigen vat whisky, op te slaan op het terrein van de distilleerderij. De Arran distilleerderij is een beschermheer van de World Federation Burns en als zodanig heeft creëerde een Robert Burns Single Malt en Robert Burns Blended Whisky ter ere van de Schotse nationale dichter. Zij zijn de enige whiskydistilleerderij die het beeldmerk en de handtekening van Robert Burns mogen gebruiken op hun verpakking.

De whisky van Arran wordt meestal geproduceerd voor hun Single Malt Whisky, maar een klein deel gaat ook in de productie van hun aanbod van blended whisky's: Lochranza Blend, Robert Burns Blend en Arran Gold Single Malt Whisky Cream Liqueur. De distilleerderij vierde haar 21e verjaardag in juni 2016. De plannen voor het bedrijf om een tweede distilleerderij in Lagg te bouwen aan de zuidkant van het eiland werden in augustus 2016 goedgekeurd en de bouw van dit project is in oktober 2016 begonnen.

A.D. Rattray is een onafhankelijk bottelaar en heeft een redelijk goede neus voor het vinden van mooie whisky’s. Door de zgn. tekorten in de whisky wereld, worden de whisky’s steeds jonger of hebben helemaal geen leeftijd meer. Deze Arran is een echt jonge 5 jarige whisky, maar de neus en smaak zijn er niet minder om.

Kleur: Licht koper bruin. Neus: Siciliaanse citroen, toffee, vanille en kruidnagel. Smaak: Volkoren toast met bramen jam, zoethout. afdronk: diepe bessen en kruiden tonen. Een perfecte opwarmer tijdens de winter.

Deze Arran werd steeds lekkerder naar mate er meer geroken en geproefd werd. Neus alcohol, pittig, kruidig, spirit, iets van menthol en een ondefinieerbare prikkelende neus met hooi, wat rook, aarde en vanille. De smaak was nootachtig en kruidig, zoetig en fruitig, was in het begin vrij zacht maar werd aan het eind vrij pittig. Iemand vond de whisky zonder water te heet. Eigenlijk een beetje te jong en (nog) niet in balans. En dan toch eindige op een derde plek in deze proeverij.

Ghost Dog is de vertaling van het Keltische "Cù Bòcan" (spreek uit: koo buk-uhn). Het verwijst naar de legende van een mythische hellehond die de bewoners van het dorpje Tomatin al eeuwen zou lastigvallen. De allereerste Cu Bocan was een 1988 vintage, echter die had op Islay vaten gelegen.

Sinds 2005 distilleert Tomatin elke laatste week van het jaar geturfde (15ppm) malt ten behoeve van de blended industry. In 2013 hebben we de eerste nieuwe versie geproefd, die ongeveer 8 jaar oud was. Deze 2005 Vintage is een combinatie van bourbon en sherry vaten en dus niet zoals de standaard Cu Bocan die ook op virgin oak vaten gelagerd is geweest.

Daarnaast is de 2005 Vintage ook gebotteld op 50%. Deze release bestaat uit vaten met de eerste generatie geturfde Tomatin malt. Het is dus ook te verwachten dat het niet bij deze ene wat jongere Cu Bocan Vintage release blijft.

Neus: toffee appels met vanille, heiderook, chili infused chocolade, limoen siroop en gerookte bacon. Smaak: zoetigheden met turfrook, aardeachtige tonen, pure chocolade, winter kruiden en gepocheerd fruit met Christmas pudding. Afdronk: rond en vol met zoete rook en zachte fruit tonen

Hier was de neus anders dan de smaak, vol met hooischuur, jodium, teer, rubber, maar ook rokerig en kruidig. De smaak was citrus, specerijen en zacht zoet. Iemand vond hem niet gedifferentieerd genoeg en vrij vlak, terwijl een ander het een steigerend paard vond, steeds hoger en steeds beter. Het was lekker spul, iemand kon hier een avond mee vullen, terwijl er ook iemand was die vond dat er iets niet klopte. Men heeft iets met de whisky gedaan, maar hij wist niet wat.

Macduff, ook wel bekend als Glen Deveron, is 1 van de industriële distileerderijen van Bacardi en ongeveer 10% van alle whisky die ze stoken is bestemd voor de single Malts. Ze zijn 1 van de belangrijkste whisky’s in William Lawson blended whisky. De dichtstbijzijnde buren zijn de Banff en Glenglassaugh distileerderijen.

Ze produceren per jaar zo’n 2, 4 miljoen liter alcohol. Je ziet niet al te veel eigen bottelingen van MacDuff, maar weer wel van de Glen Deveron. De MacDuff’s vind je vooral bij onafhankelijke bottelaars en zijn meestal wel populair, als je een goede hebt natuurlijk.

Deze bottelaar, Harris Whisky Co. was ons erg onbekend. Mogelijk komt daar wat verandering in. Eerst maar eens proeven wat ze gebotteld hebben.

Neus: Moutig met een tintelend limoenschil. De smaak is intens en laat een verkwikkende en verfrissende zing na met een vettig / romig gevoel gepaard met delicaat anijs. Afdronk: licht, zacht en fris

Het volwassen broertje van de eerder geproefde Arran 2001 van Rattray en dan wat dieper en breder. De eerste neus is een beetje pissig en gaat vervolgens naar zoetige citrus, sinaasappel een klein beetje rook en boter, maar ook een beetje aceton. De smaak is wat ziltig, kruidig, boterig en heeft iets van 'lakritz' (richting salmiak). Iemand vond dat hij een beetje smaakte naar oude legertenten, een beetje schimmelig.

Heeft een druppel water nodig, waardoor er wat grassige tonen naar boven komen. De afdronk is prettig en lang met mooie zoete citrus. Een deelnemer meldde dat de eerste slok zijn mond plat legde. Dus dan maar flink water drinken.

Wolfburn is een nieuwe Schotse single malt whisky welke gedistilleerd, gerijpt en gebotteld wordt in de meest noordelijke distilleerderij op het Schotse vasteland. Het label toont de naamgever van een eerdere distilleerderij, die op de plaats stond van de huidige distilleerderij in Thurso, Caithness.

De oudste Wolfburn zelf werd vernoemd naar een nabijgelegen zoetwater bron, de Wolf Burn, met "burn" verwijzend naar een kleine rivier of grote stroom. Het inrichten van een nieuwe spirit productie begon in 2011, en de eerste nieuwe whisky’s werden op vat gelegd in januari 2013. De eerste flessen kwamen te koop in maart 2016. Deze eerste whisky was op dat moment 3 jaar oud(wettelijk minimum).

Hoewel het front label van deze Wolfburn geen leeftijd vermeldt, kan je er vanuit gaan dat de whisky 3 jaar heeft gerijpt en wel in 3 verschillende typen vaten: 40% refill quarter casks, 40% first-fill bourbon barrels én 20% first-fill oloroso sherry hogsheads. Deze 3 componenten zijn gemengd (“married”) tot een zoetige, kruidige whisky. Dit is de tweede officiële botteling van Wolfburn whisky, die uitkwam op 19 september 2016.

Neus: Amandelen en pecannoten, met een golf van zoete en kleverige Sherry tonen. Smaak: rozijnen, krenten, meer gemengde noten en verse gerst. Finish: De sherry tonen blijven hangen met specerijen aan het eind.

Men was nogal verdeeld over deze whisky. De een vond hem lekker en genoot, de ander vond hem flauw, saai en vlak. De neus was iets medicinaal, drop maar ook nagellak. Verder vond men ook nog boter en caramel. De smaak was nootachtig met een vleugje vanille en citrus, vettig (boter) en natuurlijk caramel, behoorlijk zoet.

De notige afdronk was wat kort met ietsje gemaaid gras. Conclusie was dat hij voor een 3 jarige behoorlijk zacht was, maar dat hij beter nog een poosje in het vat had moeten blijven.