Verslag Boomgaardproeverij 2013

Bunnahabhain, betekenis "Monding van de rivier", is gelegen in een prachtige omgeving met uitzicht op het eiland Jura. In tegenstelling tot zijn buren op het eiland, is Bunnahabhain whisky een light peated malt. De distilleerderij heeft de grootste pot stills op het eiland en de productie wordt meestal gebruikt voor het blenden.

De officiële bottelingen zijn vaak een zacht subtiele Islay malt. Deze botteling is zeer zacht en er is geen spoortje turf of jodium in te bekennen. De stijl van deze soort Bunna's wordt erg gewaardeerd en zijn erg gewild. Dat bleek ook maar weer, want de flessen zijn al niet meer te krijgen. Een mooie zware sherry whisky.

Kleur: donker bruin. Neus: marsepein, chocola, vanille, karamel(toffee) en gedroogd fruit(tutti frutti). Smaak: zwaar, nootachtig en verderop zoetig en fruitiger (rood fruit als aardbeien framboos). Geef je de whisky meer tijd dan komt hij helemaal open met zich verdiepende smaken.

Afdronk: een "grote " whisky, lang van afdronk. Goed in balans met veel sherry, fruit en noten. Heeft het niet nodig, maar zelfs met een beetje water blijft de smaak in balans.

Men was laaiend enthousiast over deze botteling, met kreten als "Zet maar een fles neer en sluit ons op" tot "Ik drink geen whisky, maar ik vind dit fantastisch!". Het werd als een super whisky én als een potentiële winnaar gekarakteriseerd. Wat is dit lekker met een beetje rook, kruidig, rozijnen, noten en caramel en wat gebalanceerd!

Jammer dat ie op is! Een kleine dissonant in deze aanprijzing: "Niet verwacht, maar met een drupje water wordt hij aan het eind een beetje scherp, dan wordt de geur eigenlijk beter dan de smaak". Malen we er om met een lijstaanvoerder tijdens de Boomgaardproeverij 2013?

Glenrothes geeft de plaats aan waar de distilleerderij gebouwd is, nl. in het dal van de Burn of Rothes. De malt van Glenrothes is bij liefhebbers zeer geliefd. De distilleerderij is gebouwd in 1878. Op 15 mei 1922 ging 200.000 gallon whisky verloren door een brand in warehouse No 1. Voor de rijping gebruikt men zowel refill vaten als ex bourbon- en sherry vaten.

Voor het herstellen van de vaten heeft men een eigen kuiperij. Deze distilleerderij maakt een stevige volle whisky. De meeste whisky gaat echter naar blenders zoals voor de Cutty Sark. Deze mooie genuanceerde Glenrothes heeft in zo'n mooi oud sherryvat gelegen! Kleur: herfstbruin.

Neus: rozijnen, fudge, appel, citrus, rum, kerststol Smaak: cognac, pruimen, marmelade, kers, warm. Finish: mooie lange warme afdronk, langzaam komen hints van rumbonen naar boven.

Teaninich (uitspraak: TEE-ah-nen-ik) is een belangrijk onderdeel van de Johnnie Walker blends, Haig en VAT 69. Teaninich is door de distilleerderij nooit op de markt gebracht als een single malt.

In 1992 werd een Flora en Fauna botteling uitgebracht die een paar jaar later gevolgd werd door drie Rare Malts bottelingen. Onafhankelijke bottelingen van Teaninich zijn zeldzaam, maar komen de laatste tijd wat meer voor (Cadenhead en Signatory).

Kleur: helder geel goud. Zeer helder voor 29 jaar refill sherry butt. Smaak: fruit, veel fruit - maar ook iets metallig, iets bitter met tonen van citroen en suiker, zwarte peper en golden syrup. Een vleugje sinaasappel marmelade.

Smaak: veel fruit, amandel, marsepein, bijenwas en dikke, romige mout en gebrande eik. Afdronk: lang en kruidig, met tonen van citrus en walnoot brood.

Sommige deelnemers hadden een probleem met deze whisky, hij sneeuwde een beetje onder in het geweld wat er voor was geproefd tijdens de Boomgaardproeverij 2013. De smaakpapillen waren al een beetje aan het eind, van wat ze konden registreren. Maar toch niet voor niets is deze whisky als derde geëindigd tijdens de Boomgaard proeverij 2013.

De smaaknotities bleken redelijk te kloppen én de whisky bleef verschrikkelijk lang hangen. Een deelnemer vond het op een goede grain-whisky lijken.De meerderheid vond het een mooie dram!

Caperdonich, oorspronkelijk bekend als "Glen Grant # 2", werd gebouwd in 1898 door de oprichters van de Glen Grant distilleerderij, J. & J. Grant. Glen Grant # 2 werd gesloten na vier jaar en was sluimerend tot 1965, toen het werd herbouwd door Glevlivet Distilleries Ltd.

Tegen die tijd was het bij de Britse wet verboden gelijktijdig operationele distilleerderijen met dezelfde naam te voeren en Glen Grant # 2 werd heropend als "Caperdonich ". In 1967 werden twee stoom verwarmde pot stills toegevoegd.

Door technologische vooruitgang kon de distilleerderij te worden gerund door slechts twee personen. De distilleerderij werd verkocht aan Seagram in 1977 en opnieuw verkocht aan Pernod Ricard in 2001. Een jaar na de aankoop van Caperdonich, heeft Pernod Ricard de distilleerderij gesloten.

Neus: elegante moutige zoetheid. vanille, amandelen en noten. Smaak: Mmm! Mooie kruidige tonen en zeer glad met slepende caramel zoetigheid. Afdronk: medium, maar rijk en perfect gerijpt.

Glenkinchie staat ook bekend als 'The Edinburgh Malt'. Het is één van de laatste Lowland distilleerderijen samen met Auchentoshan en Bladnoch. Veel bekende Lowland distilleerderijen zijn gesloten gedurende de 80-er jaren van de vorige eeuw, zoals Rosebank, Saint Magdalene, Glen Flagler en Littlemill. De standaard 10 jarige distilleerderij-uitvoering is een onderdeel in de oorspronkelijke Classical Malts line up.

Neus: ongelooflijk fruitig en bloemig, grapefruit, gember, vanille en zoete peredrups. Smaak: citrus, zacht en zoet met vanille op de achtergrond. Afdronk: Lang, verwarmend met wat kruidigheid. Met een beetje water wordt ie wat vlak.

De smaaknotities vond men over het algemeen wel kloppen, maar de beleving bij verschillende deelnemers liep nogal uit een. De een vond hem fantastisch en lusten 'm wel en een ander kon zich er niet geheel in vinden. Sommige deelnemers vonden de whisky scherp in de keel (ook met een drupje water).

Maar over het algemeen was het een vrolijke lekkere, beleefde zomerwhisky, die je zelfs, volgens een deelnemer, vanwege de alom aanwezige citrus zou kunnen drinken voor het ontbijt(sic!)

De whisky van Clynelish, het zusje van Brora (gesloten in 1983), wordt grotendeels gebruikt voor het blenden van de Johnnie Walker Gold Label 18 jaar. De 14 jarige distilleerderij-uitvoering, tegenwoordig ook een lid van de uitgebreide Classical Malt serie, heeft over het algemeen zoete bloemenaroma's en zee-smaken met een lichte, droge afdronk.

Het is een klassiek geval van een kustmalt met een subtiel eilandkarakter. Anders is deze nieuwe botteling van Rattray( speciaal gebotteld voor "The Specialist's Choice NL" voor ongeveer 15 slijterijen over heel Nederland)

Kleur: licht goud. Neus: musk, rijpe meloen en clementines. Smaak: heerlijk zacht mondgevoel, bijenwas, zuurtjes. Afdronk: lang, intens en wat droog. Een heerlijk frisse namiddag malt

Deze Clynelish werd door de deelnemers toch wel complexer beschouwd als door ons bedacht. Maar een boomgaard werd er zeker in gevonden, want met rook appeltjes. De neus was goed, iemand meldde dat hij meer rook dan dat hij proefde, de smaak was fruitig zacht en mild, alhoewel men het ook wat zurig vond (als in Haribo snoepflapjes).

De afdronk werd omschreven als iets korter en droog. Er was echter één persoon die een probleem had met deze whisky: "Deze is niet voor mij! Hij drinkt te gemakkelijk!"