Verslag Boomgaardproeverij 2014

Ardmore is een van de grootste distilleerderijen in Schotland, ze hebben een productiecapaciteit van 4,200.000 liter alcohol per jaar. Dat zijn een paar kingsize zwembaden vol. Maar Ardmore malt whisky (en daarmee ook de Teacher's blend) zijn veel beter geschikt voor het drinken dan om te zwemmen. Nou ja, tenminste dat nemen we aan, want we hebben meer ervaring met het drinken en nog nooit geprobeerd erin te zwemmen.

Ardmore is een van de weinige Speyside distilleerderijen die "peated" gerst gebruikt voor hun whisky. Er bestaat een "unpeated" versie, maar deze wordt enkel gebruikt voor het blenden. Deze unpeated whisky heet dan Ardlair.

Kleur: donker stro. neus: licht en fruitig met gestoofde peren, kokos en een hint van mint. smaak: In het begin peperig met rijpe banaan, geroosterde mout en citrus. afdronk: lang en warm.

In het dorp Ballindaloch, in het hart van Speyside tussen Aberlour en Grantown-on-Spey, bouwde John Smith de Cragganmore distilleerderij in 1870, als gevolg van de toegenomen vraag naar whisky. John was de jongste zoon van George Smith, de oprichter van The Glenlivet. Hij had ook een hand in de bouw van de Strathspey Railway, die de distilleerderij liet aansluiten Ballindaloch, waardoor dit de eerste distilleerderij werd die whisky vervoerde per trein.

Veel van deze whisky wordt gebruikt voor het blenden van White Horse whisky. De capaciteit is ongeveer 1,4 miljoen liter per jaar. Diageo (sinds 1968) maakte Cragganmore een van de Classic Malts en dé representant van Speyside in hun serie. Deze classical malt wordt beschouwd als een zeer complexe whisky en daarom, na de Glenkinchie, de minst gevraagde en verkochte whisky uit de serie.

Neus: chocolade cakemix, pruimen en vlezige noten, smaak: melkchocola en kruidige sinaasappelen. De totale mond wordt intens gevuld met een krenten. afdronk: cederhout, koekdeeg en chocolade biscuits. Na loop van tijd komt er meer rood fruit naar boven.

Glen Grant, buren van Glenrothes, is na Glenfiddich en Macallan de derde grootste distilleerderij in Schotland. De officiële bottelingen van Glen Grant zijn redelijk gemiddeld én staan bekend als de meest bleke whisky die verkrijgbaar is. De beste komen echter van de onafhankelijke bottelaars, zoals deze van The Whisky Agency. Deze Glen Grant single malt heeft dan ook totaal niets te maken met de goedkope fabrieks Glen Grant single malt. Er is duidelijk een klasse verschil! Er zijn dan ook maar weinig van gebotteld.

Neus: leerachtig en peperig met accenten van groene kruiden, verder veel mint. Onverwacht (immers bourbon?) zijn er ook sporen van warm eikenhout en honing op de achtergrond en sinaasappels. smaak: nogal romig, fruitig half, half pikant. Nu komt er heel wat abrikoos en citrus naar boven, maar deze worden een beetje overheerst door eiken, gember, nootmuskaat en kruidenthee. Ook een licht bittertje komt naar boven. afdronk: lang met meer eik en specerijen (peper, nootmuskaat), evenals een klein appeltje.

Gordon & Macphail is een onafhankelijke bottelaar en distillateur van Schotse whisky, het familiebedrijf is opgericht in 1895 en gevestigd in Elgin, Schotland. Het bijzondere van de Gordon & Macphail collectie is dat zij de sterkte van hun bottelingen niet terug brengen met water, iets wat vele anderen wel doen om het alcoholpercentage naar beneden te krijgen.

Bij G&M wordt het ruwe distillaat direct en onverdund in vaten gelegd om te rijpen, het resultaat is een whisky met de volle smaak zoals die van origine bedoeld was! Macallan , een van de grootste distilleerderijen in Schotland met een productie per jaar van 8 miljoen liter pure alcohol, profileert zich als een distilleerderij voor de meer exclusieve whisky's.

Dat is met deze whisky wel gelukt, maar we vermoeden dat het meer aan de mensen van G&M ligt, dat dit zo'n mooie whisky is geworden.

kleur: Gouden amber. neus: sherry invloeden met gedroogde pruimen, abrikozen, en rietsuiker. smaak: deze goed uitgebalanceerde Speysider heeft een medium afwerking met een romige textuur, een combinatie van chili pepers in het begin gevolgd door verse peren en donkere chocolade smaken. afdronk: lang, sinaasappel, tabak en aan het einde ontwikkelt er zich subtiele sigarenas.

In 1994 werden een aantal single cask Glengoynes geproduceerd om te worden gebotteld als single cask whisky, nadat ze zijn gefinished in speciale vaten. Zoals we weten zou het volgens de huidige normen en regelgeving geen single cask meer mogen zijn, maar de rum finish gebotteld, in 2006 mocht de titel nog steeds voeren.

2 jaar later werd het niet meer gebotteld als single malt. Manzanilla is een sherry-versie die iets minder zoet is dan de traditionele Oloroso. Deze whisky wordt over het algemeen beschouwd als één van de beste Glencoyne's.

Neus: kruidig, fruitig met wat gember en drop. smaak: zacht, notig en fruit gevolgd door kruidige tonen. afdronk: lang, tabak, munt en verse eiken vaten.

Van deze distilleerderij wordt veel whisky gebruikt voor het blenden van whisky. Er zijn dan ook niet veel officiële single malt bottelingen bekend. Hun vlaggenschip én enige officiële botteling is de 16 jarige, vanaf 2007 beschikbaar als opvolger van de 15 jarige, met een alcohol percentage van 48%.

De capaciteit van de distilleerderij is 3,5 miljoen liter alcohol per jaar, het meeste daarvan verdwijnt in de Chivas Regal. De bottelaar, Signatory, is ook de eigenaar van de "kleinste distilleerderij " in Schotland, althans zo gaat de reclame. Maar de kleinste is natuurlijk allang niet meer waar.

In november 2013 hebben we een Ultimate Longmorn geproefd die gelagerd is geweest op een sherryvat. Dat gaf een whisky met donkerfruit, chocolade en een beetje peper. Deze whisky is gelagerd geweest op een bourbon hogshead. Hierdoor krijgt de whisky een totaal ander karakter.

kleur: goud. neus: fruit aroma's, een beetje granig en een toetsje nootmuskaat. smaak: dik op de tong, mout, fruitig en een klein bittertje. afdronk: een lange afdronk van een complexe whisky met een pepertje op het eind.