Verslag Maart 2023

Scott's Selection bestaat uit buitengewoon zeldzame single malt Scotch Whisky s uitgekozen als zijn favorieten door Robert Scott, meester -blender bij diverse Speyside -distilleerders in Glasgow, Schotland.

Gedurende vele jaren zou Robert nieuwe spirit van distilleerderijen uit heel Schotland "lageren" en rustig wachten op de resultaten van het rijpende vloeibare goud. Pas wanneer hij vindt/vond dat de individuele single malts hun optimale kwaliteit en afwerking hadden bereikt, zou hij het onder zijn strikte toezicht laten bottelen.

De Selection is noch chill gefilterd noch "diluted" (gereduceerd met water) en wordt gebotteld op de natuurlijke vatsterkte want Robert geloofde in het genieten van de oorspronkelijke smaken van de unieke collectie. Chill-filtering wordt in het algemeen gebruikt om puur esthetische redenen, maar het kan soms veel van het karakter uit de whisky halen.

Van deze Longmorn hebben we geen smaakkenmerken kunnen vinden, dus we zijn afhankelijk van de deelnemers om die smaakkenmerken te definiëren. Het is de enige whisky op een sherry vat tijdens deze erg mooie proeverij. Notes: Nog geen smaaknotities gevonden.

Explodeert in de mond, niet bijzonder maar gewoon lekker met een fijn zoetje en pittig. Een perfecte expressie. De neus komt overeen met de smaak, joepie! Wat een whisky! Doe mij een litertje. Lekker warm, zoetig, fruitig (perzik, nectarine), de sherry springt eruit met caramel. Een mooi ding met rood fruit en hout én alcohol. Drinkt gewoon lekker weg. De topper van de avond, hetgeen ook bleek in de uitslag van deze avond, de nr 1.

Longmorn is een Speyside distilleerderij, gelegen in het dorp Longmorn in Moray, Schotland. Ze zijn eigendom van Pernod Ricard. Van deze distilleerderij wordt veel whisky gebruikt voor het blenden van whisky. Er zijn dan ook niet veel officiële single malt bottelingen bekend.

Hun vlaggenschip én enige officiële botteling is de 16 jarige, vanaf 2007 beschikbaar als opvolger van de 15 jarige, met een alcohol percentage van 48%. De capaciteit van de distilleerderij is 3,5 miljoen liter alcohol per jaar, het meeste daarvan verdwijnt in de Chivas Regal.

In 2015 hebben we de 22-jarige versie geproefd van Adelphi en deze werd door de deelnemers destijds een zondagse dram genoemd. De bottelaar Adelphi heeft nu een distilleerderij geopend: Ardnamurchan.

We kunnen dus buiten de bekende Adelphi bottelingen ook nog OB verwachten in de toekomst, de eerste staat al in de planning voor een volgende proeverij. En de eerste independent is reeds onderweg naar Sint Pancras. Echter nu dus tijd voor een fijne über-zondagse dram? Thijs (Words of Whisky) notes:

Neus Zachte citrusinvloed en enigszins wasachtig, maar ook met grasachtige en zeker enkele natte kiezelstenen. Er is ook romige vla, appelsap, ananas en een vleugje verse munt. Eindelijk wat zachte eik, maar over het algemeen niet de meest expressieve neus.

Smaak Romig met veel vanillebonen en kokosnoot, maar ook behoorlijk pittig. Het is ook enigszins fruitig, voornamelijk uit een boomgaard. Een hint van jeneverbes. Ook drogend. Afdronk In het begin erg grasachtig, bijna als kauwen op een grassprietje, vervolgens wordt het behoorlijk fruitig en een beetje zoet.

De meningen waren verdeeld, het bleek een moeilijke whisky, maar een beetje water maakte het verschil. Je moet hem even laten staan en laten ademen. Een bloemige neus met vanille, nootachtig, fruitig en vettig (geen boter) De smaak is erg fijn, de zijkant van de tong vindt het erg lekker. Iemand kreeg een smaakexplosie, die hij niet vast kon houden tot het einde. Het resulteerde in een korte afdronk. Ook noemde iemand een erg lui vat, waardoor hij niet smaakte als een 28-jarige. Een drupje water verbeterde de smaak een beetje.

Dat het op en neer ging met de smaak bleek uit de volgende opmerkingen: Een muffe bak en saaie whisky met anijs en menthol. Een Ben Kramer whisky: Saai, Saai, Saai.... Maar toch ook superlekker: venkel, nootachtig salmiak, boter en vanille. Over het vat liepen de meningen nogal uiteen, in ieder geval vond iemand dat de whisky een Roest Vrij Stalen-vat finish had. Toch had al dit commentaar geen invloed op de tweede plek in deze proeverij, iemand vond dat een mens hier vrolijk van zou worden. Toch wel verbazend....

Hart Brothers voeren hun oorsprong als makelaar/bottelaar terug naar de late 19e eeuw, toen de familie een vergunning kreeg als "Victuallers and Publicans" in Paisley, op de grens van Glasgow. Het was pas in 1964 dat broers Iain & Donald Hart opgenomen werden in het bedrijf als Wine & Spirit groothandelaren en Scotch Whisky Blenders.

Alistair Hart kwam in 1975 bij het bedrijf en het was zijn verantwoordelijkheid als hoofdblender om vintage vaten van single malt whisky te vinden die niet beschikbaar waren via een gespecialiseerde whiskywinkel of online whisky -site.

Tegenwoordig lageren ze speciale en zeldzame mout- en graanwhisky's zelf, die verder worden gerijpt en alleen worden geselecteerd na zorgvuldig proeven om gebotteld te worden. High Spirits uit Heiloo is de importeur voor Nederland. Deze Longmorn is een zoete fruitige whisky waarin je veel wijninvloeden zult vinden.

Neus: Fruitige tonen zoals perziken, mango -chutney, sinaasappels en gestoofde appels. Dit wordt aangevuld met zoete tonen van honing vergezeld met tonen van vanille en karamel. Ook een beetje gesuikerde snoepjes. Een duidelijke en mooie invloed van wijn. Wit, ros en rood. Aan het einde een beetje gras.

Smaak: Begint zoet met tonen van vanille, honing, siroop en een klein suikertje. Direct daarna komen er fruitige tonen van pruimen en perziken met een noot van zoete dessertwijn. Dit alles wordt gevolgd door scherpe tonen van gember en een beetje peper. Aan het eind gaat cacao en eiken hand in hand.

Afdronk: Gemiddeld lang tot lang. Met tonen van vanille, siroop, eiken en wat zoethout.

Een scherpe tranentrekker, de alcohol wil maar niet weg. Maar ook lekker, vettig en zoetere neus dan smaak. Rozijnen, osseworst, peper. Een geforceerde whisky volgens een paar deelnemers, een beetje opgepimpt. Eigenlijk te jong en in de smaak geen ontwikkeling. Maar ook: de motor gaat lopen, boterkoek, anijs en lavas. Vettigheid is funest voor de smaak.

Iemand anders moesten we vertellen wat hij drinkt, als hij het doorslikte wist hij het pas. (geen neus?) Een beetje muffig, maar met een drup water wordt de smaak beter. De neus had hars en verbrand plastic, wat bij iemand anders genuanceerd werd tot: neus en smaak gaat richting Retsina. Na al dit gemengde commentaar toch een verdienstelijke 3e plek in deze proeverij.

Carn Mor - Morrison & MacKay: Morrison & Mackay begon zich te voegen bij de wat grotere bottelaars. Hun oorsprong ligt in het midden van de whisky productie in Perth, waar Dewars en Famous Grouse wordt gemaakt. Zij zijn een onafhankelijke bottelaar met een paar mooie lijnen. Echter de top lijn: Celebration of the Cask dreigt onbetaalbaar te worden.

In 2020 is MacKay uitgestapt en is de naam veranderd naar Morrison Scotch Whisky Distillers, die het bottelbedrijf heeft overgenomen en het merk heeft rebranded. Ze hebben nu hun eigen distilleerderij in Aberargie (net buiten Perth), waarvandaan binnen niet al te lange tijd hun eerste whisky gepresenteerd zal worden.

Verder blijven ze natuurlijk ook nog onafhankelijk bottelaar, bijvoorbeeld met de Mac-Talla Islay series. Vanavond echter een Speyside whisky uit de oude Carn Mor Strictly Limited serie. Een 10-jaar oude Longmorn 2009 gelagerd op een bourbon vat.

Notities Whisky Import Nederland: Neus: Bloementonen, licht romig met kruidige tonen. Aardbeien met slagroom Smaak: Verfrissende kruiden, muntthee met vlierbloesem en stevig eikenhout en bruine suiker Afdronk: Eucalyptus en mint

Een stevige whisky. In de neus walnoten, gele appel, kaneel en vet, maar ook aceton. De smaak was zoet, scherpe snoepjes, mild in de alcohol, vanille en honing, niet verkeerd, wel zoet. Een bourbon bijter, maar met een druppel water ging de scherpte er vanaf en kwam er sherry (sic), maar ook banaan. De afdronk was stevig, je kreeg een stoot na, maar de scherpte ging eraf. Verder boterig en wat citrus. Geen verkeerde whisky in het geweld dat zou volgen. Een 4e plek in deze proeverij was z'n deel.

Boogieman is het eigen importbedrijf en label van Passie voor Whisky (Stefan van der Boog), slijterij uit Rijswijk. Dit wordt gebruikt om bijzondere producten exclusief naar Nederland toe te halen. Naast het importeren van diverse producten, worden er zo nu en dan ook bijzondere single cask whisky's onder dit label gebotteld, zoals deze zeer gelimiteerde Longmorn (slechts 75 flessen).

Deze Longmorn is speciaal gebotteld voor de Longmorn Brothers, waar de spreker van vanavond (Govert) deel van uit maakt. Een typische Longmorn op bourboncask, fris, veel (snoep) zoetheid en citrus, met ook veel bloemen tonen. Een zeer aangename dram.

Neus: Vers, veel zoete tonen, vanille, snoep. Ook wat citrus, limoen. Vrij veel alcohol merkbaar zonder te overheersen. Rijpe peren ook. Later, nog wat vleugen van gebakken brood en moutige tonen, met meer citroen en limoen. Daarna wordt het bloemig.

Smaak: Zoet en fruitig, aanvankelijk vrij soepel, met een opkomende prikkeling en mondwarmte. Het wat zure van citroen en limoen is duidelijk merkbaar. Wat vanille en karamel geeft een vettige, dikke structuur.

Afdronk: Vrij soepel en vibrerend in de keel. Fruitig en zoet weer, karamel, maar ook enkele zure en kleine bittere tonen, grapefruits. Blijft vrij lang hangen, met later veel honing en zoethout én enkele houtachtige tonen.

De deelnemers waren ook hier weer zeer verdeeld. De meerderheid vond dit een fijne zomerdram, lekker straight forward, een mooie distillery-echte botteling met veel fruit en mout, wat grassig en citrus, maar ook bruine rietsuiker. De mond zou wat uitbundiger mogen, je moet er een beetje aantrekken. Maar de "andere" kant vond het een matige whisky zonder neus en afdronk. Wel lekker in de mond, hoewel het heeft een bittere nasmaak, na het doorslikken vond men het niet lekker. Met een drup water wordt ie iets beter en is ie flink aanwezig.

Niet echt een whisky om je rijk te voelen, bij 1 deelnemer bleef het glas vol staan... Jammer voor de presentator (1 van de Longmorn Brothers) om te horen. Het blijkt maar weer dat whisky proeven redelijk subjectief is. Helaas een 5e plek in het geweld van deze proeverij.

Berry Bros & Rudd vindt zijn oorsprong in 1698, het is en blijft een familiebedrijf wat handelt vanuit hetzelfde historische pand in 3 St James's Street in Londen. Ze hebben koninklijke erkenning van zowel de Engelse koningin, als ook de Prins of Wales. Een mooi verkoop argument voor een whiskymakelaar en bottelaar!

Er wordt gezegd dat Longmorn afkomstig is uit het "oud Scottish/Gaelic", wat "plaats van de heilige man" betekent. Het wordt geproduceerd in de buurt van Elgin en wordt zeer gerespecteerd voor zijn gladde, complexe volledige karakter en bedwelmende boeket. Deze Longmorn uit 2011 is gebotteld voor de Duitse markt.

Bottle notes: Neus: tonen van romige toffee met een takje munt, cranberry en aardbei -siroop. Smaak: Prachtige uitgebalanceerd, room-toffee, barstensvol fruit, meer aardbeien en wat frambozen afgetopt met bittere amandelen. Afdronk: Lang, blijvend en boeiend tot de laatste drup.

Grappig dat er in een vol proeflokaal zoveel verschillende percepties zijn met betrekking tot neus, smaak en afdronk. Dat gold tijdens de proeverij ook voor deze whisky. Mogelijk te jong gebotteld. Je moet wel van wijn gefinishte whisky houden, whisky met wijnfinish is zelden een goed idee en dit is er een voorbeeld van. Meerdere keren werd er spiritus genoemd en een zuurtje, maar ook ontsmettingsmiddel en blauwe ruitenwissersvloeistof.

Het bleek niet ieders favoriet, maar sommige deelnemers waren erg enthousiast, hetgeen ook bleek tijdens het na proeven. Voor deze deelnemers was het 1 van de betere. De fles is uiteindelijk leeg mee terug gegaan. In het kort een leuk begin met een erg droog einde en over het algemeen een onvoldoende. Een 6e en laatste plaats was zijn deel in deze Longmorn proeverij.