Verslag Oktober 2024

Deze 8 jaar oude Blended Malt Scotch Whisky Single Cask C24116 van Campbeltown is een meesterlijke creatie, waarin de rijke, zoete invloeden van het PX Sherry Hogshead perfect samengaan met de robuuste, kenmerkende smaken van Campbeltown. Een verrukkelijke whisky die zowel de beginnende als de doorgewinterde liefhebber zal weten te bekoren.

Claxton's Spirits is een gerespecteerde onafhankelijke bottelaar, die zich onderscheidt door de focus op single cask whisky's van hoge kwaliteit. Met een sterke toewijding aan authenticiteit, vakmanschap en transparantie heeft Claxton's een solide reputatie opgebouwd in de whiskywereld. Hun bottelingen, vaak in zeer beperkte oplages, zijn populair onder verzamelaars en liefhebbers die op zoek zijn naar unieke en uitzonderlijke whisky's. Claxton's blijft een belangrijke speler in de wereld van onafhankelijke bottelaars, met een voortdurende focus op het leveren van bijzondere en onvergetelijke whisky-ervaringen.

Claxton's Spirits werd opgericht door de familie Harrison, die al generaties lang actief is in de drankenindustrie. Hun uitgebreide ervaring en kennis van whisky hebben hen in staat gesteld een onafhankelijke bottelaar te creëren die zich richt op het selecteren van de beste vaten uit verschillende distilleerderijen in Schotland en daarbuiten.

De visie van Claxton's is om de meest authentieke expressies van whisky te bottelen, waarbij elk vat een uniek verhaal vertelt. Ze geloven in het behouden van de natuurlijke kenmerken van whisky door minimale interventie, wat resulteert in whisky's die de ware aard van het distillaat en de rijping weerspiegelen.

Neus: olieachtig en zacht rokerig met op de achtergrond de geuren van een oud dunnage warehouse.
Smaak: aardachtig, pittig kruidig en zoet, maar ook subtiele turf.
Afdronk: lang en olieachtig met zoete vruchten en nog wat turf

De Benromach distilleerderij is  eigendom van Gordon&MacPhail, die hem gekocht hebben in 1992/93 en vervolgens totaal hebben vernieuwd en gemoderniseerd. In 1998 zijn ze weer open gegaan. Prins Charles (nu koning Charles III) heeft destijds de opening verricht. Zij hebben een kleine operatie, naar verluidt werkTen er in 2015 nog slechts 2 personen in deze kleinste distilleerderij in de Speyside met een productie van 200.000 liter spirit.

Zo rond 2010 was Benromach samen met Ben Nevis de enige distilleerderij, die brouwersgist gebruikten in hun proces. De meeste van hun whisky s zijn non-peated en net als andere distilleerderijen maken ze, sinds 2007, eens per jaar (licht) peated whisky's.

Deze Benromach is speciaal gebotteld voor whiskysite.nl in 2024 als festival botteling voor het whiskyfestival in Leiden.

Neus: esdoornhoning en hints van pruimen, met lichte rook en een beetje funky tonen. Vanilla en Toffee komen naar voren, evenals lichte vleugjes tabak. Dan praline en melkchocolade, lichte gist en wat herfstkruid en bosgrond. Heeft wat tijd nodig, maar bereikt toch een heel mooie balans.

Smaak: een beetje mineraal, met verschroeide kruiden en gedroogde vruchten. Walnoten, rode bessen (cranberry), pruimen en bramen, kaneel en anijs. Zachte rook en enkele aardse tonen op de achtergrond. Ook leer, gezouten karamel en chocolade. 

Afdronk: lang, behoorlijk peperig, met hints van gedroogd fruit en rook

Een “ravijn-whisky”, merkte iemand op - “als je niet oplet ga je zo de afgrond in”. Maar wel een hele blije lekkere whisky, met een mooi BBQ zoetje - jammer dat hij rokerig is, vond iemand, maar daar was niet iedereen het mee eens.

Zowel neus als smaak waren erg fijn, men dacht aan gerookt en gepeperd buikspek met maple syrup. Een aantrekkelijke whisky, met veel karakter, te vergelijken met Ardmore, Bowmore en Ledaig. Men proefde een bittertje in de lange afdronk.

Op het nippertje de eerste plaats gemist, maar een 2e plek in deze proeverij was verdiend. 

De Ben Nevis Distillery bevindt zich aan de voet van de hoogste berg van Schotland, de Ben Nevis in de buurt van Fort William. Deze imposante berg biedt een mooi plaatje voor de achtergrond van de distilleerderij. De whiskyproducent Ben Nevis is één van de oudste distilleerderijen van Schotland en is sinds 1989 in Japanse handen (Nikka).

Van de totale jaarproductie van 2 miljoen liter wordt een groot gedeelte gebruikt voor diverse blends en maar een klein deel voor hun eigen bottelingen. Het zuivere water voor de whiskyproductie komt van de Allt a Mhullinn (The Mill Burn). De laatste tijd worden de Ben Nevis bottelingen steeds moeilijker te krijgen en als je ze kunt vinden, schieten ze behoorlijk in prijs omhoog.

Deze 9 jarige Ben Nevis is er eentje uit The Young Masters editions van Valinch & Mallet, een redelijk jonge bottelaar/whiskymakelaar uit Londen, die in 2015 begonnen is met bottelen. Tegenwoordig bewegen ze zich, net als veel van hun collega-bottelaars, ook op de rum markt. 
Het resultaat is een soepele, fruitige whisky die een lichte, zoete smaak heeft. 

Neus: een grasachtig aroma met citroenschil en tonen van vanille, honing en subtiel rokerig hout. 
Smaak: vol en complex, met smaken van hout, kruiden en een vleugje turf. 
Afdronk: lang en droog met een vleugje steenfruit. 

Deze whisky was voor veel deelnemers een beetje diffuus, het was geen uitbundig feestje. De eerste slok bracht niet veel, maar hoe meer slokjes je nam, des te fijner hij werd. Het was gewoon even wennen.

Zowel in neus als mond trof men specerijen, vanille en zoethout of drop en laurier. Verder was hij een beetje scherp, wat gin-achtig, men dacht zelfs aan jenever van Boomsma. Iemand merkte op dat hij niet lang bleef hangen en zo weg was. Maar daarnaast kwamen de ouderwetse suikerhartjes, met het opschrift: "Lekker" in gedachten - met een heel mooi zuurtje.

Whisky proeven blijft een subjectieve "sport". Toch een mooie 3e plek in deze proeverij.

De Braeval distilleerderij (voorheen bekend als Braes of Glenlivet) is een van de jongste distilleerderijen in Schotland, gebouwd in 1973 / '74 door Chivas. Nadat Pernod Ricard de distilleerderij in 2001 kocht, verspilde ze geen tijd en heeft de distilleerderij in 2002 onmiddellijk stilgelegd, samen met Allt A 'Bhainne, Benriach, Caperdonich en Glen Keith.

Braeval distilleerderij heeft de productie op 11 juli 2008 hervat. De distilleerderij ligt in het uiterste zuiden van Speyside, stroomopwaarts van Tamnavulin en (de) Glenlivet. In 1975 werden er twee stills toegevoegd aan de bestaande drie die in 1978 waren geïnstalleerd. Er zijn eigenlijk geen officiële bottelingen bekend, het merendeel van de 4 miljoen liter alcohol die men produceert gaat naar de blenders, waaronder Chivas Regal. 

Deze Braeval is er een van North Star Spirits uit Glasgow die in 2016 zijn begonnen als onafhankelijk bottelaar. 2 keer per jaar brengen ze hun Cask Series uit, dit is er eentje uit de 18e serie.

Neus: Lapsang Souchon thee, met een snufje lijm, waarna perzik en ander zacht fruit het overneemt.
Smaak: smaken van suikerspin, sterke thee en macaron gaan over in witte peper en melkchocolade.
Finish: heerlijk verwarmend en kruidig, door de zoete chocolade en honing heen.

Ook met deze Braeval kon men blijkbaar alle kanten uit. Van een heerlijke whisky via "nu gaan we los, een fijne goeie starter" tot scherp en "minder dat ik in gedachten had". Iemand vond het een “snoepje” - waarop een ander, die ooit een lieve hond had die Braeval heette, de naam “snoep-dog” lanceerde. 

Toch wel een leuke whisky met kersen in de neus en een grapefruit bittertje, die als je hem ronddraaide in het glas en even warm maakte, steeds beter werd. Men vond het in ieder geval geen winterwhisky. Iemand dacht de weg kwijt te raken, want hij rook appel en proefde noten. Eigenlijk een friszuur ruikende natte hond, voegde een ander toe. 

Een best wel lekker "middenmotertje" dus, hetgeen ook bleek uit de ranking: een 4e plek was zijn deel.

Ailsa Bay is de nieuwste distilleerderij van William Grant & Sons. Het is gelegen naast de Girvan grain distillery, vlakbij de plek waar tot 1975 de single malt van Ladyburn werd gestookt. De productie startte in 2007, nadat de bouw in slechts negen maanden was voltooid. De totale capaciteit bedraagt 5 miljoen liter pure alcohol per jaar. 

De bouw van Ailsa Bay was noodzakelijk geworden door de almaar stijgende vraag naar Grant's blended whisky. De benodigde spirit kon niet in voldoende mate worden geleverd door Grant's andere distilleerderijen, zoals Balvenie, Glenfiddich en Kininvie. Vanwege de grote capaciteit van Ailsa Bay én het ruimtegebrek op het terrein van de Balvenie distilleerderij is in 2010 de Kininvie distilleerderij gesloten. Het is nog niet bekend of er van Ailsa Bay daadwerkelijk ooit officiële single malt bottelingen zullen verschijnen.

Deze Lowland whisky, gedistilleerd op 1 juni 2010, is gerijpt in een Ruby port cask en gebotteld op 2 februari 2022 door onafhankelijke bottelaar Claxton's in hun Exploration series. Een fantastische drank, geboren aan de kust van Ayrshire, die in de indy whiskywereld vaak wordt aangeduid als  Dalrymple. Dit is een titel die door de distilleerderij aan de spirit is gegeven, ontleend aan het plaatselijke dorp waar de distilleerderij zich bevindt. 

Neus: Kersen, abrikozen, rode fruitsnoepjes. Na enige tijd ook wat oranje fruittonen. Fris en elegant.
Smaak: Krachtig zoet. Geflambeerde kersen, kruidnagels en minttonen. Hints van Cointreau en Rioja wijn.
Afdronk: Zoet kruidig en licht droog. Donker (paars) fruit en gebrande suikers.

Met deze whisky kon men alle kanten uit. Iemand noemde het een shotje 4711, dat na 3 seconden in de mond veranderde in water. Hard, jong en scherp in het begin. Leuk en brutaal met fruit en citrus, maar smaak en neus waren niet erg duidelijk. Te veel alcohol? 

De afdronk werd bij sommigen toch wel aangenaam gevonden, maar de eau de cologne bleef overheersen. Verder vooral een “niets aan de hand” whisky met een 5e plek in deze proeverij.

Net als bij sommige van zijn andere Speyside-buren zoals Glenallachie en Glen Spey, is het bemachtigen van officiële bottelingen van de distilleerderij Glenburgie in Benromach een moeilijke taak. De eerste echte officiële botteling van de distilleerderij, een 15-jarige, werd pas vrijgegeven in 2002.

Deze 15-jarige blijft voorlopig de enige officiële botteling. Er zijn een handvol onafhankelijke bottelingen geweest, waaronder een 10-jarige fles gebotteld door Gordon & MacPhail, en een paar oudere releases, waaronder een 20 en 27-jarige, die voornamelijk zijn gebotteld door Signatory Vintage.

Glenburgie is een distilleerderij die in 2002 totaal gesloopt is en weer helemaal opnieuw is opgebouwd. In 2004 is een compleet nieuwe distilleerderij geopend die eigenlijk totaal niets van doen heeft met de oude distilleerderij. De huidige productie bedraagt 4.200.000 liter per jaar. Het merendeel wordt vooral gebruikt voor het blenden van whisky (Ballentines, Teachers en Old Smugler, maar ook Chivas Regal (Pernod Ricard is immers de eigenaar).

Glenburgie is als single malt alleen in onafhankelijke bottelingen te vinden. Men heeft nog even een experiment met de verschillende stills in de distilleerderij gedaan, wat zou moeten resulteren in Glencraig single malt. Blijkbaar was dit te complex en is men er mee gestopt. Deze Glenburgie is er een van Morrison in de Carn Mor Strictly Limited serie.

Sinds de overname door Morrison van Morrison & Mackay hebben ze de hele Carn Mor reeks ge-rebranded. Hierdoor is het label aantrekkelijker geworden, maar ook tegen een prijs. Immers men moest ook hun eigen distilleerderij aan de gang krijgen in Aberargie (Lowlands), hetgeen een kostbare operatie is.

Notes van Whisky Import Nederland: Smaak: uitgebalanceerde smaken bedekken alle hoeken van de mond en de tong, met donker gedroogd fruit met kersen in combinatie met karamel en delicate kruiden. Finish: zoet en kruidig tegelijk, wat ook lekker lang en zeer prettig blijft hangen.

Niet iedereen kon zich vinden in deze Glenburgie. Het was een dieseltje dat langzaam op gang kwam en bij het doorslikken pas begon te leven.

Iemand vond het een "embarrassed dram", met een beetje last van schaamte dus, geen body, alleen een beetje bloemig. De afdronk was prettig maar snel weg en botste enigzins met de smaak. "Ranja met alcohol" typeerde iemand hem.

Het was dan wel een goede bodem voor de rest van de avond, maar verder de moeite van het onthouden niet waard en achteraf is dat jammer. Dat leverde hem dan ook een 6e plek op, op grote afstand van de rest van de proeverij.