Bij een typische Islay whisky denk je aan turf, medicinaal, ziltigheid, creosoot, teer en een klein beetje zoet. Deze whisky had een vlakke start met veel alcohol, de peated neus is beter dan dat hij smaakt, want dat is nogal erg zoet. Hij heeft daardoor een meer Iers karakter dan Schots en lijkt niet op een typische Caol Ila. Maar het erbij geserveerde zalmhapje doet de whisky goed en maakt hem lekkerder.
Turf in de neus, maar ook vanille en noot. De smaak: citrus, honing en heel zoet, eigenlijk tè zoet. Jammer van de PX en daardoor een beetje teleurstellend voor proevers. Hoewel bij sommige deelnemers viel hij duidelijk in de smaak met lekkere turf, hoewel het wel een beetje meer mocht zijn, en zowel zoet als zilt. Ondanks de tegenstellingen toch een 3e plek na een heftige strijd met de GanymedIV (Bunnahabhain).
