Men was niet erg enthousiast. Hij rook een beetje chemisch, de neus klopte niet, of eigenlijk had ie geen neus, of toch wel, maar dan de geur van de franse kaas, koeling en vuilnisbak. De smaak gaf salmiak, venkel en drop, maar ook spiritus en muffigheid, een beetje zoals de mottenballen bij oma. Iemand proefde schoonmaak- of ontsmettingsmiddel. Een lastige whisky met veel tannines en een wrang mondgevoel.
En toen was er iemand die hem eigenlijk best lekker vond, maar onder de druk van de groep toch het tegenovergestelde zei. Hadden we het eerder niet gehad over de subjectiviteit van het whiskyproeven? Helaas voor deze slijterij uit Glasgow, deze Pulteney eindigde als laatste in deze proeverij.
