Ook hier ging men voor een doos. Het was de verrassing van de avond. De smaak was niet te vergelijken met een eerdere Kilchoman (die eigenlijk soms best wel hard kan zijn). Een mooi distillaat, speelser dan de eerder geproefde Ardbeg en met meerdere dimensies. In eerste instantie een beetje muffig, maar dat verdwijnt na een poosje, wanneer de whisky op temperatuur komt.
Serieus lekker, echter de turf verdwijnt of wordt afgevlakt door het zoetje van het cognacvat. Een waar feestje, fruitig, niet scherp, zacht zoetig en goed gebalanceerd. Gewoon een lekker ding om bij weg te dromen. Dit vertaalde zich naar de tweede plek in deze proeverij.