Deze whisky is als Lance Stroll tijdens F1 GP van Brazilië: over voordat de wedstrijd begonnen is. Slaat in als een bom en daarna is hij weg. De neus is zoeter dan de smaak, de afdronk geeft een droge mond. Sherry, vanille, boter, maar ook een wybertje. Doorslikken is als een mes door de boter - snel weg, blijft niet hangen (het is een droge bijter.)
Iemand vond het als een "one night stand": 's avonds erg leuk en 's ochtends bij het ontbijt? Ach laat maar zitten. "Gelukkig zijn er maar 280 flessen van gemaakt."
Toch zat niet iedereen in een depressie: leer in de neus, karamel en sherry tonen. Een mooi alcoholgehalte en een lange afdronk met plakkerige PX, zoetig en een bittertje. Een gezellige whisky, maar door de grote verschillen per persoon, kwam deze Clynelish toch niet verder dan een ongezellige 6e plek in deze proeverij.