Het sluitstuk van de avond en al van te voren de gedoodverfde winnaar, hoewel ook bij deze whisky waren de meningen verdeeld. Iemand vond het een PME whisky, doet denken aan die legendarische spijkerbroeken en een Dakota. Smaakt sterker dan die hij ruikt.
In de neus komt een zilte Waddenzee naar boven met zeewier, de afdronk erg lang met een beetje honing. Met een drupje water werd de smaak te intens en werd de smaakexplosie als teveel gekenmerkt. Iemand anders vond het een a-typische Bunna, scherp en bijna geen afdronk, het profiel was te groen.
Mogelijk zou dit kunnen komen doordat het geen single cask whisky is, deze small batch van Cadenhead. Maar om positief af te sluiten: over het algemeen was het de lekkerste van de avond, krachtig en stroperig dik. Alles waargemaakt van wat er werd beloofd. Een welverdiende eerste plek in deze proeverij.
