De meeste deelnemers waren positief over deze Blair Athol en vonden hem "heul en heul lekker", er waren er echter ook die er niet veel aan vonden met weinig neus en weinig smaak. Men kon niet identificeren op wat voor een port vat deze whisky gelegen had, een witte of rode? Uiteindelijk kwam er iemand met een kleur van een stevige rosé.
In ieder geval bleek het een moeilijke en complexe whisky. In de neus vond men een rokertje, maar ook noten, nat leer en tabaksgruis. In de mond kwam men van alles tegen - boter, vanille, veel zoet fruit en bruine suiker. Ook trekdrop, perziksnoepjes van Haribo en engelse drop, kwamen voorbij, maar ook vuursteentjes en wat zwavel.
De afdronk was mooi en in balans met hints van venkel, maggiplantjes en kerrie en soms een beetje scherp, maar erg zoet.
Iemand vond het als een Schotse baklava gedrenkt in port, terwijl een ander het een "dirty pleasure whisky" vond en erg lekker. Uiteindelijk belandde de Blair Athol op de 3e plaats in deze proeverij.
