Dit was zo'n whisky, die het helemaal was of eigenlijk helemaal niet. De heersende mening was erg positief, maar er kwamen stemmen, die vonden dat men moest stoppen met het maken van dergelijke whisky's. Dit was een herrie-whisky. De een proefde geen alcohol, terwijl een andere deelnemer juist alleen alcohol proefde.
Neus: Een dag oude schil van rijpe bananen, boter(babbelaar), vanille, een beetje muf als de slootkant. De smaak kenmerkte zich door rozijnen (boerenjongens), maar ook een beetje bitterig. Oude duimdrop kwam voorbij en veel boter. Verderop vond men de druimdrop evolueren naar mentholkruisdrop. De afdronk was scherp, pittig en 'in your face' en bleef lag aan het huigje hangen.
Over het algemeen werd de gemiddelde smaak gekarakteriseerd als een mooie, bijzonder aangename zomeravond whisky, die erg lekker, maar moeilijk thuis te brengen was.
Aan het eind van de avond bleek deze niet te kunnen wedijveren met nummer 1 en 2, maar kwam hij op de 3e plek in deze proeverij. Toch niet verkeerd voor zo'n onbekende whisky.
