Kom je met peated whisky, dan vallen er altijd een paar deelnemers af. Die worden dan weer wakker bij het non-peated toetje. Ze vinden het gewoon niet hun ding, niet lekker. De andere deelnemers beginnen bij dit soort whisky's wakker te worden. Dat is het leuke van deze "sport". En soms tref je een overstapper, die mee wil op de turftrein. Onze conducteur is er zo iemand.
De neus bleek rokerig en licht turfig, met menthol, wat drop en een beetje zoet (fudge). De smaak was granig (moutig), drop, salmiak, medicinaal en ziltig, maar ook een zoetje werd er gevonden. De afdronk was licht rokerig met een klein zoetje, hout en wat aards.
Een verrassende belachelijk goede whisky, waar iemand erg blij van werd. Maar een andere deelnemer vond het een niets aan de hand whisky die hij vergeleek met een lift: als je uitstapt ben je hem vergeten. Dit in tegenspraak met de onverwachte eerste plek voor deze whisky in deze proeverij.
