Edradour 2002 Straight from the cask Chateau Neuf 10yo

Edradour 2002, Straight from the Cask,Chateau Neuf

RegioHighland
Leeftijd10 jaar
DistillerThe Edradour Distilleries (fabrieks-bottling)
Vatbourbon hogshead/ Chateau Neuf du Pape hogshead
Alcoholpercentage58,9%
Fles nummer1 van 437
Non-chillfilteredja

Onze notities:
Nog steeds genoemd als de kleinste distilleerderij van Schotland. Er zijn kleinere tegenwoordig, zoals de in opkomst zijnde boerderij distilleerderijen. Het kleinste hier draait eigenlijk om het aantal mensen dat bij het hele proces van whisky maken betrokken is, nl. 3. Men is met de kleine kistjes begonnen toen Ian Henderson met pensioen ging. Hij had voor zijn pensioen verschillende vaten uitgekozen, die hij liever wilde dan zijn pensioen in geld. Dat had hij goed gezien. Deze Edradour heeft ruim 2 jaar in een Chateau Neuf du Pape wijnvat gelegen en dat is in het resultaat goed te merken. Neus: Direct aan het begin sterke rode wijn aroma's. Hier is het vat van grotere betekenis dan bv. bij de, vergelijkbare, nogal zwakke "Marsala". Ook de alcohol hier minder opvallend. Zoetige maar toch krachtig aromatische, gedroogd fruit en stevige rode wijn. Na enige tijd, een beetje caramel, en wat tonen van de eerste maturation in bourbon vaten. Smaak: Een stevig begin, gevolgd door een zelfde emotionele achtbaan als bij de "Marsala". In eerste instantie zoet en fruitig en na een zeer korte tijd komt de mout op, maar ook het fruit (druiven) houdt wat langer aan. Afdronk: Een enigszins lange droge afdronk met een bittertje die echter niet zo uitgesproken is als bij de vergelijkbare bottelingen.

Geschonken in de volgende proeverij:

  • April 2016 (donderdag 28 april 2016)
    Nummer 6 in de line-up.

    Reacties tijdens de proeverij: Over deze Edradour waren de meningen verdeeld. De meeste proevers vonden een topper. In de neus een pas geopend doosje Sunmaid rozijntjes, maar ook bramen op vochtig hout, chocola en een beetje turf en veel fruit. De smaak was zoet met rozijnen, chocola, warme appeltaart en stoofpeertjes. De afdronk was stevig, vettig, zoet en deed denken aan de zoetheid van Napoleon cognac. Een allemans vriend, hoewel er stemmen op gingen dat de basis niet echt werd verbeterd door de finish op wijnvaten. Maar veel mensen vonden dat dit dé whisky was met een 'wouw'-factor.