Over het algemeen was men het over deze whisky het wel eens, een typische Ardbeg met een merkgetrouwe smaak en een concurrent voor de 10-jarige. Maar wel net te jong en voor sommigen een lievelingetje. Laurier, salmiac, een beetje vlak, gebarbecued vlees, leer, noten, aards en rokerig.
Ook werd de vergelijking gemaakt met erwtensoep met worst. De whisky tintelde (stekelvarkentje) op de tong. jodium, veen, abrikoos en perzik kwamen voorbij. Voor de één een mindere afdronk, voor de andere een echte bite. Een derde plek in het geweld, niet slecht voor zo'n jong ding!