September 2009

De Port Ellen Distillery is al gesloten sinds 1982. Dit is een van de laatste distillaten van deze distillery. Neus: rokerig zoet, met een hint van vanille. Afdronk: Citrus, fruit, snoepjes. Moutig. Veel smaak en een lange afdronk bij een verhoudingsgewijs laag alcoholpercentage...

Onze gasten roken jodiumachtige mout, ziekenhuis. De smaak had zoveel verschillende tonen dat men het nauwelijks kon benoemen. Meest genoemd: een lichte boterigheid en zoethout.

Over de afdronk konden we de volgende uitspraken noteren: 'rijkste smaken pallet van de avond', 'mist body', 'knappe whisky, veel smaak', 'mooie whisky, in het rijtje een goed uitgepakt risico', 'een afdronk die gaat van fantastisch tot niets'. En ook: een paar gasten vonden deze whisky zomaar de minste van het stel...

Limited edition van 6636 flessen. Neus: Krenten, koek, kaneel met de geur van alcohol. Afdronk: fruit, bloemig. De smaak blijft lang hangen. Een druppel water haalt de smaak van wijn naar voren.

Niet de winnaar - maar wel verrassend dichtbij: onze gasten roken een complexe geur van hout, fruit, drop en salmiak. Smaaktonen waren toffee, chocola, kaneel, pruimen, stroop, zoet, spirit (alcohol). Een erge 'aanwezige' afdronk met cashewnoten en zelfs pindarotsjes. Een druppeltje water bracht de wijnsmaak van het St. Emillion vat naar boven.

Limited edition 'First Growth Series'. Neus: zoet, boterig: de geur vanboterbabbelaars, turf. Afdronk: rozijnen, licht prikkelend, je 'proeft' de alcohol. Een drup water maakt heel duidelijk de wijnsmaak los.

Dit vonden onze gasten: deze whisky heeft wel iets van de Arran: een neus van fruit, alcohol, zoet, turf, gras en - jawel - zaagsel. Men proefde boter, hout, turf en citrus. De afdronk werd als een beetje vlak ervaren. Met een drupje water werd hij 'romig'. Een van onze gasten gaf het dubieuze compliment: 'Mooi vakmanschap, een drank voor iemand die van een borrel houdt en niet van whisky'.

Distillers Edition. Neus: vanille, 'terpentine', droog sherry aroma. Afdronk: fruitig, sinaasappel, bitter: marmelade.

Dit vonden onze gasten: geurtonen van noten en vanille. Men proefde karamel, alcohol, boter, toffee en koffie, en in de afdronk werden banaan en noten opgemerkt.

Special edition: celebrating a decade of 'Friends of the Classic Malts'. Neus: zoete sherry. Afdronk: sinaasappels, zoet, iets teer en peat.

Dit vonden onze gasten: geurtonen van alcohol, fruitig, rokerig, vanille, noot, jodium, karamel, nat hout, aarde. Smaaktonen: sinasappel, boter, aceton, kruidig, pittig, vanille en een afdronk die van sterk naar zacht vervaagde.

Vintage Collection. Neus: groene appel, hooi. Afdronk: lichte turfsmaak, minder zoet. De smaak is 'wat gesloten', een enkel druppeltje water kan veel uitmaken.

Dit vonden onze gasten: geurtonen van boter, hooi, gras, kokos, noten. De smaak was zoet fruitig, hooiïg, jodium, turf, karamel, notig, maar de afdronk was nogal vlak.