November 2013

Aberlour (productie-capaciteit 3,5 miljoen liter/jaar) produceert veel alcohol voor blended whisky's. Ze zijn een van de belangrijkste toeleveranciers voor Ballentines en Chivas Regal. Halverwege de negentiger jaren begon men, als tegenhanger van Macallan, een zware sherry (oloroso) cask strength whisky te produceren. Deze batch #40 uit 2012 wordt beschouwd als (één van) de beste uit de serie tot nu toe.

Neus: aroma's van gemengde specerijen, praline en gekruid oranje harmoniserend met rijke, diepe tonen van Oloroso sherry. Smaak: sinaasappel, zwarte kersen, gedroogd fruit en gember verrijkt met donkere bittere chocolade, sherry en eikenhout. Vol en romig, maar in de verte komt ook wat zwavel op. (kruit??). Met een beetje water verdwijnt dat. Afdronk: robuust en intens met bitter-zoete noten van exotische specerijen, donkere chocolade en eiken.

Commentaren als hooi en mooi, Oma's appelkelder, een dijk en een lekker gevaarlijk bijtertje waren niet van de lucht. Een whisky vol van geuren en smaken, zoals fruitig, sherry, kruidig, houtig, nootachtig, caramel, chocola, vanille en ietsje peper. Iemand vond zelfs een beetje jodium (wens, vader van de gedachte?) en een klein rokertje. Een whisky met grote smaken. Toch een verrassende winnaar.

Van deze distilleerderij wordt veel whisky gebruikt voor het blenden van whisky. Er zijn dan ook niet veel single malt distilleerderij-bottelingen bekend. Hun vlaggenschip én enige officiële botteling is de 16 jarige, vanaf 2007 beschikbaar, met een alcohol percentage van 48%. De capaciteit van de distilleerderij is 3,5 miljoen liter alcohol per jaar.

Deze Longmorn is er een van het vierde vat uit een rijtje van vijf zuster vaten, die de Nederlandse van Wees op de kop heeft weten te tikken.

Kleur: koper. Neus: duidelijk sherry, rozijnen, koffie, kruidig. Smaak: droog, peper, bessen,bosvruchten,kaneelstokje. Afdronk: lang, vol en droog.

Deze whisky deed iemand denken aan zijn oude blokfluit, veel hout. Iemand anders nam een slok en moest hem 'onmiddellijk doorslikken', maar de combinatie met een geitenkaas hapje bleek een topper.

Het was een whisky met karakter die nipt op de tweede plek van de proeverij was terug te vinden met een grote smaakexplosie van sinaasappel, sherry, aarde, noot, chocolade, maar ook groene appel. In de verte werd ook nog een turfig rookje ontdekt. De afdronk was erg lang en erg vol. Voor velen een van de beste Ultimate whisky's.

Hoewel Highland Park een van de twee distilleerderijen, naast Scapa, op de Orkneys is, wordt het toch een Highland genoemd. Hierdoor lijkt de naam van de distilleerderij ook niet "vreemd". Vanaf 2006 begon men wat meer aandacht te besteden aan de verpakking van de whisky, waardoor je nu soms door de bomen het bos niet meer ziet.

Het meeste van de geproduceerde 2,5 miljoen ltr alcohol per jaar verdwijnt ook hier in de blended whisky's, zoals (samen met Macallan) in Famous Grouse. Kleur: donker goud

Notities zonder water: Neus: hints van vanille, peren en een delicate hint van rook. Smaak: zoet en fruitig met invloeden van zomervruchten,aardbeien en een subtiele hint van zwarte peper. Afdronk: lang met lichte rook.

Notities met water: Neus: fris en licht met gedefinieerde fruit noten, kiwi en grapefruit. Een subtiele kruiden invloed is ook aanwezig. Smaak: fruitig en zoet met een vleugje chili spice. Een romige melkchocolade textuur ontwikkelt zich en blijft. Afdronk: blijft lang hangen, met een zeer lichte rokerigheid .Een verwarmende en toch subtiele cask strength dram.

Een goede maîtresse en 'heul lekker spul' met een volle afdronk, die uitnodigt tot het roken van een sigaar, en doet wat je er van verwacht! Bij de eerste slok rook men fenol, maar direct daarna werd hij erg prettig. Wel een alcohol-bommetje, waardoor hij bij iemand binnen kwam als een "hamer". Hout, rook, vanille, rozijnen, citrus en een zoetje werden genoemd als smaken, de afdronk was vol en lang waarbij op het eind een scherp randje werd ontdekt.

Glenlivet is (naast Glenfiddich) een van de grootste distileerderijen in de Speyside. Ze hebben een jaarproduktie van 10,5 miljoen ltr/jaar. De helft van deze hoeveelheid wordt verkocht als single malt in de VS. Van de rest gaat ook een groot gedeelte naar de blended whisky's zoals in Chivas Regal.

Het verfijnde en zachte karakter van deze Glenlivit komt door de rijping op een first fill sherry-butt, waardoor er een weelderige zoetheid ontstaat. Zoals gebruikelijk bij The Ultimate is de whisky niet koudgefilterd en heeft hij zijn natuurlijke mahonie kleur.

Neus: heerlijke zoete Sherrytonen,met toffee,karamel,speculaas,koffie, peper en sinaasappelsiroop. Smaak: terugkerende tonen van de neus met wat kruidigheid van salmiak en een frisse toets van munt. Afdronk:lang en soepel en weldadig zoet.

Diverse geuren en smaken kwamen naar boven zoals caramel, kruidig, gestoofde peertjes, noten, leer en chocola. Er was iemand die zelfs een toetsje rook rook, maar ook zoethout en een beetje spiritus. Een deelneemster vond de bovenste laag ruiken naar een natte broek. Over het algemeen bleef de whisky lekker overeind, was fris en bleef erg lang hangen.

Het begin van het nieuwe millennium was een tijd voor zowel reflectie en anticipatie. Weet jij nog hoe je het hebt gevierd? Deze botteling is een whisky-momentopname van dit specifieke moment in de geschiedenis. Terwijl er in de wereld gefeest werd om het begin van de eeuw te markeren, produceerden de stills op Arran een Single Malt, die zich in de komende jaren over de hele wereld zou verspreiden.

De Millennium Cask botteling is een limited edition van 7.800 flessen van de Arran Single Malt, welke geïnspireerd is op dit uniek moment in de tijd. Het is een mix van 35 Bourbon Barrels en 10 Sherry hogsheads, die gevuld zijn aan het begin van het nieuwe millennium op 31 december 1999 en 1 januari 2000.

De whisky is gerijpt in The Isle of Arran Distillery gedurende 13 jaar en is gebotteld op vat sterkte en zonder chill-filtering. Van elke verkochte fles gaat een 1 euro naar de Arran Trust, een liefdadigheidsorganisatie voor natuurbehoud op Arran, welke projecten financiert die zorgen voor prachtige landschappen in en om Arran.

Neus: levendig en pittig met een kruidenrandje.Smaak: gekonfijte citrus maar ook boomgaard fruit en gebakken appels, een beetje vanille en kaneel voegen zoete specerijen toe en geven het initiele fruitig karakter.

Een scheutje water opent de whisky prachtig, waardoor de romigheid in deze unieke dram naar boven komt. Afdronk: schoon en fris, met een spoortje van kruiden, wat mandarijnen en grapefruit mengen zich met het geroosterde eiken tot een prettige balans. Een klassieke Arran-whisky.

Over deze whisky was men het niet helemaal eens. Waar de een toch een goede balans vond door het gebruik van de bourbon vaten, waardoor citrus en gras de boventoon voerde, vond iemand anders een rechte lijn zonder echte pieken. Het verhaal vond men mooier dan de smaak, maar ook vond met het wel een gemakkelijke en lekkere whisky als aperitief.

Waarschijnlijk had een andere volgorde in de proeverij ook een ander beeld gegeven. Toch konden er duidelijke kenmerken genoemd worden: citrus, aarde, fruitig, bloemig, maar ook chocola, boter en noten. De afdronk vond men over het algemeen kort met een scherp randje.

Blair Athol is een van de oudste distilleerderijen in Schotland en heeft een jaarproductie van 2,5 miljoen liter alcohol. Ze zijn ongeveer de buren van Edradour, Dalwhinnie en Aberfeldy in het pittoreske Pitlochry. Ze leveren veel whisky voor zowel de Bell's blended malts als ook voor de Bell's blends (hierin zit ook grain whisky). Van deze distilleerderij zijn er nauwelijks of geen Official Bottlings (OB) te vinden.

Neus: sinaasappels en limoengras. Smaak: Rijke cake met dadels en walnoten. Afdronk: Organische rook, Peacan pie, droog en zoet tegelijk.

Een breed pallet van commentaar viel deze whisky ten deel. Van smaakvol en niet vervelend, via begin is hoopvol maar een triest einde tot "blij dat ie op was". Het was een zachte whisky voor op een zondagmiddag op een zonnig terras met een mooie zachte boterige afdronk. Er was iemand die wat noten en hout proefde met een iets bittere korte afdronk. Nog niet helemaal in balans.