Mei 2017

Aberlour (productie-capaciteit 3,5 miljoen liter/jaar) produceert veel alcohol voor blended whisky's. Ze zijn een van de belangrijkste toeleveranciers voor Ballentines en Chivas Regal. Halverwege de negentiger jaren begon men, als tegenhanger van Macallan, een zware sherry (oloroso) cask strength whisky te produceren, de Abunadh. Vanaf die tijd zijn ze een beetje de strijd aangegaan met Macallan om mooie gesherriede whisky’s te maken.

In Frankrijk zijn de Glenfiddich, als meest verkochte whisky voorbij gestoken. Waarschijnlijk door de goede kwaliteit én de eigenaar Pernod Ricard? Af en toe vind je weer een botteling door een onafhankelijke bottelaar. Dit is een botteling van The Maltman. Als onafhankelijke bottelaars zijn ze in staat om onpartijdig te blijven en hun naam alleen te zetten op de beste whisky’s die er zijn. De parel in de kroon is de Maltman serie, die hard op weg is om bekend te worden.

Neus: sterke sherry, exotische specerijen, kruiden, piment en kruidnagel. Smaak: full body, kaneel, kruiden, donkere chocolade en butterscotch. Afdronk: fluweelzacht met chocolade, eiken tinten en kerstgebak.

Een oude mannen whisky, puur sherry en een warme deken. Neus: Rozijnen, smaak: rozijnen en afdronk: nog eens rozijnen. Een stroperige whisky, die toch eigenlijk behoorlijk zout werd gevonden, maar erg smaakvol en goed in balans. Met een beetje water kwam er rook en iets medicinaals naar boven. Er werd ook citrus gevonden, maar vooral veel rozijnen, chocolade en een superlange afdronk als een snoepje. Dé nr 1 in deze proeverij. Er bleef dan ook niets meer over van deze fles...

Tomatin is een van de grootste distilleerderijen (capaciteit 5 miljoen ltr), waarvan de meeste whisky wordt verwerkt in blends. Het is ook de eerste Schotse distilleerderij met een Japanse eigenaar. Slechts een kleine hoeveelheid Tomatin wordt als single malt whisky op de markt gebracht.

Tomatin (spreek uit: tomaten) is een van de meest hoog gelegen distileerderijen in Schotland (op 315 meter boven zeeniveau). De nadruk lag voorheen op het produceren van whisky voor de meeste blends uit Schotland, maar tegenwoordig presenteren ze ook hun eigen produkt. Dit is een mooie botteling die speciaal gebotteld is voor een duitse slijterij in Oberhausen.

Neus: Fruitig met rijpe ananas, peren en sinaasappelschil, wat rook. Smaak: Mild, aromatische kruiden, fruit en bloemen honing. Finish: Nogmaals fruit, met een beetje eikenhout.

Wat een topper, kruidnagel, fruit en koffieprut in de neus en een beetje zwavel. Maar ook waren er mensen die hem niet zo lekker vonden, een beetje chemisch met zwavel en (voor een Tomatin) rokerig en verrassend ziltig. De smaak was rozijnen, fruit een beetje wrang in de mondhoek, maar ook bosbessen en een beetje citrus.

De afdronk was goed lang en nogal kruidig met een bittertje en noten. Deze whisky knalt hetgeen resulteerde aan het eind van de avond in de tweede (bijna eerste) plek in deze proeverij.

In 1967, werd de bouw begonnen van een nieuwe distilleerderij, ook genaamd Clynelish, net aan de overkant van de oorspronkelijke Clynelish. De bouw werd een jaar later voltooid. Door weersinvloeden op Islay had men een gierend tekort aan peated whisky’s en werd de oude distilleerderij in gebruik genomen om dit tekort op te vangen.

De voormalige Clynelish distilleerderij werd omgedoopt Brora in 1969. Brora werd gesloten in mei 1983 en de gebouwen die deel uitmaakten van de Brora distilleerderij zijn in gebruik genomen door de nieuwe Clynelish distilleerderij als bezoekerscentrum en magazijn.

Clynelish blijft echter actief met een grote capaciteit van 4,2 miljoen liter per jaar mogelijk gemaakt door en dankzij een zevendaagse werkweek. Deze botteling is een bijzondere met een beperkte oplage en gebotteld door The Whisky Agency voor de Vloeibare Bibliotheek. Het zou een standaard moeten zijn/worden. Kleur: diep goud.

Neus: eerst leer, walnoten, balsamico-azijn en kamfer en vervolgens komt de sigaretten tabak naar boven en hooi. Met water: meer mos, aarde en paddestoelen een klein beetje potpourri en oude Sauternes.

Smaak: een beetje karton, kaneel en peper, grapefruits heel licht nootmuskaat. Met water: Sultanas, zoetig, kruidige en kaneel. Afdronk: midden lang, met meer kaneel, peperachtig en lichtjes stoffig.

Men zou er mee thuis kunnen komen, neus fruitig met een beetje rook, maar ook wat schoonmaakmiddel. Typische Clynlish: was, boter en noten, maar ook ontbijtkoek. De smaak was zoet, rond, snoep (zuurstok) en fruit. "Als je hem doorslikt komt ie terug in de neus." Kruidig (kaneel), kersen (cassis), maar toch ook zwavel en mogelijk een beetje jodium.

De afdronk was lang en pittig, ietsje scherpig (kruidig) en met een beetje water kwamen er wijngums. "Zou hem moeten verbergen voor mijn vrouw en dat gebeurt zelden..." Een mooie derde plek in het geweld van deze proeverij.

Vanuit de Schotse hooglanden, maakt Distilleerderij GlenDronach al bijna sinds 200 jaar de mooiste sherried single malts. In 2008 begon een ware renaissance en werd The BenRiach Distillery Company de trotse eigenaar van de GlenDronach.

De BenRiach Distillery Company, eigenaar van menig award-winning BenRiach, GlenDronach en Glenglassaugh single malt, heeft bij de presentatie van de "Icons of Whisky Scotland 2015" door het Whisky Magazine, de prestigieuze titel "Whisky Distiller of the Year" mogen ontvangen. Deze Glendronagh is er eentje die specifiek voor de Taiwanese markt is gemaakt. Kleur: Amber

Neus: De kleur geeft direct aan dat deze verschillend zal zijn van wat we met Glendronach gewend zijn. Zeer licht, bloemrijk, met noten van vanille, honing, marshmallow, suikerachtig gebak, perzik en karamel. Eenvoudig maar heel uitnodigend. Amandel, gember en cacao.

Smaak: Zoete rozijnen, gerst, toffee en cardamon en specerijen met peper en gember. Afdronk: Kort, scherp, pittig, licht bitter met in de verte de bekende Glendronach zoetheid.

De neus was zoet en zacht, een beetje suiker met een randje, verder fris en fruitig maar ook caramel, boter en noten. De smaak gaf hout, een kruidnagel, sinaasappelschil en beetje drop en salmiak, met een drupje water een roomboter babbelaar.De sherry (met caramel, chocola én een klein beetje zeezout) is meer aanwezig dan de bourbon. De afdronk was mooi met een pepertje, wat hout en droog. Een mooie doordrinker, die goed in balans is.

Lochside (gelegen ten noorden van Montrose in het oostelijke Hoogland) werd herbouwd in 1957 tot een malt en grain Whisky Distillery door Macnab Distilleries na een jarenlang bestaan als bier brouwerij. Tot 1973 werd er nog steeds grain whisky geproduceerd.

Tijdens de periode, dat de distilleerderij door MacNab werd gevoerd hadden ze een eigen bottellijn. Lochside werd in 1972 gekocht door een dochteronderneming van Domecq, die op hun beurt werden overgenomen door Allied Distillers in 1992. De distilleerderij werd in 1992 meteen gesloten en het zelfde gebeurde met de warehouses vijf jaar in 1997. De distilleerderij en apparatuur werd rond die tijd ook ontmanteld.

Er is lang gewacht op toestemming om de overblijvende gebouwen te slopen, uiteindelijk kwam deze in 2004 en brandde vervolgens Lochside af. Tegenwoordig bevindt er zich een tuincentrum op deze plek. De enige officiële botteling was een 10 jarige van McNab. Deze was vooral zeer populair in Spanje.

Dit is een 30 jarige Lochside uit 1981, gebotteld door Berry Bros & Rudd. Het label vermeldt geen vattype, maar de neus en kleur maakt snel duidelijk dat deze whisky op sherryvat is gerijpt. Een perfecte combinatie van de typische Lochside fruitigheid met sherrytonen.

In de neus rijpe sinaasappelen, roze pompelmoes, neigend richting tropisch fruit, vermengd met gebrand eikenhout, geroosterde noten en rook van het hout. Gedroogde pruimen en een beetje kruiden. Nootmuskaat, peper en boenwas.

De smaak is minstens even goed, misschien zelfs nog beter. Enorm fruitig. Passievrucht, papaya, maracuja, guave… en de onvermijdelijke roze pompelmoes. Rozenbottelthee ook duidelijk, wat eik, gember, bijenwas, misschien wat honing. Licht drogend naar het eind, maar het tropische fruit blijft lang hangen.

Een moeilijke, niet onprettige whisky. Neus is fruitig en bloemig(anjer) en er komt wat brandy boven, maar een mooie balans met lichte sherry. Ook was er in het begin zwavel aanwezig, die met de tijd minder duidelijk werd. De whisky had een korte spanningsboog, een prettige neus en een lekkere afdronk.

Dit laatste vooral met grote slokken, vond iemand. Iemand anders vond de whisky prikkelend en vergeleek dit met een glas nieuw ingeschonken cola. Deze 30 jarige ging even onder in het geweld dat nog zou volgen tijdens deze proeverij.

In 1985 werd Glen Ord overgenomen door United Malt & Grain Distillers (United Distillers), die officieel deel uitmaakte van het grote Diageo. Ze produceerden rond de 5 miljoen liter alcohol per jaar. De vertrouwde Glen Ord-single malt in de ronde fles werd een paar jaar voordat de opvolgers werden geïntroduceerd, in de vierkante fles verkocht.

Beide bottelingen waren goede en betaalbare single malt whisky’s. In de afgelopen jaren is deze comfortabele situatie aanzienlijk veranderd. Terwijl de naam 'Singleton' was gereserveerd voor het product van de Auchroisk Whiskey Distillery (ook in eigendom van Diageo) in de jaren 1980 en 1990, werden er drie gloednieuwe 'Singleton' single malt whisky’s in verschillende delen van de wereld rond het jaar 2007 geïntroduceerd.

Vreemd genoeg werden deze Singletons geproduceerd bij drie verschillende malt whisky distilleries; Glendullan, Dufftown en Glen Ord. De malts uit deze distilleerderijen worden onder dezelfde naam in drie verschillende delen van de wereld verkocht - wat lijkt op een afwijking van de ideologie van Classic Malts. De nieuwe Glen Ord heet dan ook sinds 2007 (het jaar van het bottelen van deze fles) Singleton of Glen Ord.

Kleur: amber. Neus: rond, met aroma's van sherry, zoetig en droge mouttonen en een lichte peaty hint. Smaak: zacht vol, licht sherry, mout en steeds zuiver. Aanzet is echt malt, daarna volgt zoetheid met kruidige tonen en met een ingetogen drogende en een zeer fraai in balans zijnde en zuivere zoetige afdronk.

Prikkelend in de neus, tinteling op de tong, een prettige afdronk. Caramel, bloemig, citrus en veel (rood) fruit. In de smaak fruit, maar ook iets van rotting. Iemand probeerde het te vatten in één zin: "een groene appel valt van de boom in de aarde, waar hij wegrot".

Niet iedereen was even enthousiast, een beetje dun in de mond, droog, maar toch ook een pepertje. De neus was beter dan de smaak, vanwege de eerder genoemde rot. Iemand anders meldde, dat zijn vrouw niet van whisky hield maar dat ze deze lekker gaat vinden.