Maart 2016

Glengoyne distilleries ligt niet ver van Loch Lomond ten noorden van Glasgow. Volgens de distillers de mooiste distilleerderij in Schotland. En ze maken slow whisky's: 'Glengoyne is distilled slower than any other single malt Scotch whisky. "This creates a more subtle, complex whisky in which all of the delicate flavours are freely allowed to express themselves' - The Real Taste of Malt".

De distilleerderij is gelegen ten noorden van Glasgow en produceert 1,1 miljoen liter alcohol per jaar. De distilleerderij wordt beschouwd als de mooiste van Schotland en staat bekend als de meest toegankelijke distilleerderij. De mout wordt niet gedroogd met turf, maar met hete lucht. Het karakter van de malt is licht, omdat ze langzaam gedistilleerd wordt. De oude 21 jaar hebben we geproefd op 29 mei 2013. Dit is de nieuwe botteling, die in 2015 verschenen is.

Neus: Eiken, gerst, rode vruchten. Smaak: Gerst en eiken, neigend naar te veel eiken. Winter kruiden, cider. (Fles note: Christmas cake, honing en rijk fruit, lange kaneel finish). Finish: Lang met veel hout, gerst.

Top van de avond. Een klassieke whisky. Verdomd lekkere whisky. Een hele mooie old school whisky. Dit waren de blije opmerkingen gedurende het proeven van deze whisky. Chocola, sherry, rood fruit, vanille boter. Specerijen, drop (liquorice), je blijft doordrinken. Een erg lange, vriendelijke en soepele afdronk met op het eind kort iets chemisch. Andere reacties dan op de oude botteling, maar een winnaar in deze proeverij.

Nog steeds genoemd als de kleinste distilleerderij van Schotland. Er zijn kleinere tegenwoordig, zoals de in opkomst zijnde boerderij distilleerderijen. Het kleinste hier draait eigenlijk om het aantal mensen dat bij het hele proces van whisky maken betrokken is, nl. 3.

Men is met de kleine kistjes begonnen toen Ian Henderson met pensioen ging. Hij had voor zijn pensioen verschillende vaten uitgekozen, die hij liever wilde dan zijn pensioen in geld. Dat had hij goed gezien. Deze Edradour heeft eerst bijna 10 jaar op bourbon hogshead gelegen en is toen overgestoken naar een port vat waar hij in ongeveer 2,5 jaar is gefinished.

Kleur: licht helder roodbruin. Neus: zachte vanille en kruidige aroma’s met houttonen. Smaak: levendig, gekruid, met volle aroma's van fruit (sinas en perzik). Afdronk: subtiel, rokerig, iets gebrand.

Ondanks dat deze Edradour hoog in het klassement eindigde, liepen de meningen nogal uiteen. Maar over het algemeen kwamen de volgende 'quotes' naar boven: Een goede trainingspartner voor de lever. Een lekkere 'top of the bill' whisky. Moeilijk, ik moet 'm nog proeven. Een whisky voor echte mannen.

De neus was voorzichtig, zoetig, fudge. In de zoete smaak zat volgens een paar mensen wat plastic, zoals in afgekoeld heet water met een plastic lepeltje. Maar ook melkchocolade, drop (je weet wel hangend met van die dingetjes, sic!), port goed te proeven, maar ook kruidensnoepjes Ricola. De afdronk was lang met het zoete van donkere rum. Een topper dus met z'n tweede plaats.

Speyside is niet alleen een beroemde whisky regio in Schotland, het is ook de naam van de distilleerderij, waar deze 18 jaar oude single cask whisky werd gedestilleerd in april 1996 Een rijke, chocoladeachtige Speyside single malt Scotch whisky, gebotteld door Douglas Laing.

Gedurende 18 jaar, van april 1996 tot september 2014, is deze whiskey gerijpt in een sherry butt, gedurende deze periode ontwikkelde zich de diepte en smaak. 829 flessen werden geproduceerd voor deze Douglas Laing's. Old Particular.

Neus: Barstensvol met ingelegde vruchten, slierten van donkere chocolade, rijpe pruimen en zacht leer. Smaak: Complex - een verwarmend 'eikig' karakter met "dronken" rozijnen specerijen en rode bessen. Afdronk: Mooi en zoet aflopend met donker fruit, cacao. Een kwaliteitssnoepje met een pittige kick.

Een bloemig hoogtepunt van een bloemig rijtje whisky's, vond iemand. Ruikt fris, groene appel en bloemig. Smaakt zoet en naar uitgeperste limoen, maar ook ge-olied leer, vettig en vol zware sherry. Heeft een lange, frivole afdronk. Algemeen commentaar: Gewoon lekker

Adelphi is een van de onafhankelijke bottelaars (ze hebben trouwens net een eigen distilleerderij geopend:Ardnamurchan Distillery) , die over het algemeen cask strength whisky's botteld. Maar de laatste jaren hebben ze ook whisky's uitgebracht op 46%, zoals de Liddesdale (Bunna) en Fascadale (Ardmore).

Het recept voor de nieuwste versie van Glenborrodale is gelijk aan dat van de eerste batch. In 2001 werd een vatting van Tamdhu, Glenrothes, Highland Park en geturfde Bunnahabhain op sherryvaten te rijpen gelegd.

Voor de botteling werd deze whisky geblend met acht jaar oude op first-fill sherryvat gerijpte Glenrothes, die dan ook de leeftijd heeft gegeven aan deze blended malt. Het resultaat is een heerlijke whisky vol sherryinvloeden en met fijne accenten van rook. In totaal zijn er 1391 flessen gebotteld.

Kleur: donker goud. Neus: nadrukkelijke invloeden van sherryrijping door aroma’s van karameltoffee, gekonfijte sinaasappelschilletjes, chocolade, honing, kaneel en kruidnagel. Daarnaast komen nog zoute amandelen, oud eikenhout, engelwortel en wat rokerige accenten. Smaak: zacht en tamelijk romig, tonen van chocolade, bitterkoekjes, aardbeien, kruiden en houtrook leiden naar een krachtige en verwarmende finale met fijne accenten van rook en as.

Dit was zeker geen Glen'boring'dale. Een complexe whisky met veel neus en smaak. Caramel, bosvruchten, kersen, boter en room passeerden de revue, maar ook lichte ziltigheid, lichte rook. Een ietsje scherp in de mond met in de neus wat lijmresten. Hij bleef in de afdronk voor een paar mensen te lang hangen. Toch een mooie whisky voor de zomeravond met niet te mooi weer. Een mooie bruggenbouwer om een burenruzietje op te lossen, volgens iemand.

In de 17e en 18e eeuw was Campbeltown het hart van de whisky-industrie. Vandaag de dag, zijn er slechts drie distilleerderijen overgebleven, waarvan Springbank is de meest bekende. De distilleerderij is traditioneel in de zin dat alle stappen van de productie plaats vinden op het terrein: het laten groeien van de gerst, mouten, destilleren, rijpen en bottelen.

Er komen drie verschillende whisky's uit de distilleerderij van Springbank,in 2010 uitgeroepen door Whisky Magazine tot 'Distiller of the Year’. De Hazelburn whisky's worden drie keer gedistilleerd en zijn unpeated, de Springbank whisky's worden daarentegen twee en een half keer gedistilleerd en zijn licht geturfd en tot slot worden de Longrow single malts twee keer gedistilleerd en zijn vaak zwaar geturfd.

Deze 10 jaar oude Hazelburn komt uit de distilleerderij van Springbank en is een mooie standaard botteling uit de Campbeltown regio. De whisky is drie keer gedistilleerd, heeft gerijpt in bourbon vaten en is gebotteld met een alcoholpercentage van 46%.

Neus: Toffee appels, verse honing en geurige peren. Hints van vanille. Smaak: goed gevoel in de mond gepaard met lichte noten van vanille en Crunchie bars, met eronder meer levendige fruit notities. Afdronk: lange vette en zoete finish.

We hadden een foutje gemaakt in de notitie op het menu, de whisky werd Hazelburg genoemd. Hierdoor begrepen we al niet waarom de deelnemers het voortdurend hadden over een Duitse whisky. Maar deze werd verder gekarakteriseerd als: niets mis mee en ook geschikt voor dames, sic!

In de neus zat fruit, caramel, honing en vanille met een hele lichte rook en hout. De smaak was vol met fruit, citroen en bloedsinaasappel een beetje fenol en was een beetje kleverig in de mond.Toch niet geheel in balans. Een beetje kort in de afdronk, maar het rokertje gaf hem cachet, volgens een deelnemer.

Vanuit de Schotse hooglanden, maakt Distilleerderij GlenDronach al bijna sinds 200 jaar de mooiste sherried single malts. In 2008 begon een ware renaissance en werd The BenRiach Distillery Compagny de trotse eigenaar van de GlenDronach.

De BenRiach Distillery Company, eigenaar van menig award-winning BenRiach, GlenDronach en Glenglassaugh single malt, heeft bij de presentatie van de "Icons of Whisky Scotland 2015" door het Whisky Magazine, de prestigieuze titel "Whisky Distiller of the Year" mogen ontvangen.

Kleur: Amber met een glinstering van gepoetst koper. Neus: Ronde golven van oranjebloesem en een twist van citroen vloeien over in boterachtige, gele sultanarozijnen, zongedroogde rozijnen en rijpe gele pruimen. Dit alles bestrooid met een vleugje vanille.

Smaak: Krokant, levendig warm kruidig eiken, geweekte rozijnen, abrikozenjam en peperkoek, dit alles afgerond met delicate hints van butterscotch, cacao en geroosterde amandelen. Afdronk: Klassieke Sherry boventonen met een contrasterende knisperende laag die de complexiteit van een traditionele Highland karakter laat zien.

De meningen waren nogal verdeeld. Deze is zeker niet een goede vervanger van de oude 8 jarige Octarine. In het begin een beetje scherp en vlak en nauwelijks een afdronk. Verderop werd er (te) veel hout gesignaleerd, vanille en honing. Prikkelende peper op de tong, met toch ook chocola, boter en amandelen.

Het deed een proever denken aan Almonds WC-papier. Wat hij daarmee doet, willen wij niet weten. Een andere deelnemer vond, dat als hij deze voor zijn vrienden zou schenken, deze nooit meer terug zouden komen. Hetgeen resulteerde in de laatste plaats in deze proeverij