April 2017

Benromach is een distilleerderij , die eigendom is van Gordon&MacPhail, die het gekocht heeft in 1992/93. Zij hebben de distilleerderij totaal vernieuwd en gemoderniseerd. In 1998 zijn ze weer open gegaan. Prins Charles heeft de opening verricht. Zij hebben een kleine operatie, naar verluidt werken er, in 2015, slechts 2 personen in deze kleinste distilleerderij in de Speyside met een productie van 200.000 ltr spirit.

Zo rond 2010 waren zij samen met Ben Nevis de enige distilleerderijen, die brouwers gist gebruikten in hun proces. De meeste van hun whisky’s zijn non-peated en net als andere distilleerderijen maken ze, sinds 2007, eens per jaar (licht) peated whisky's.

Bij Whiskybase waren ze vereerd dat ze deze heerlijke Benromach konden kiezen. Deze whisky is gerijpt in een first fill bourbon vat. Het resultaat is een zoete honingzoete whisky met hints van tropisch fruit en zomer bessen aangevuld met een weelderige en lichte turf rook.

De winnaar in deze proeverij. Een mooie redelijk volwassen whisky. Een neus met een gerookte makreel, peperig, citrus, maar ook zoet. De smaak een beetje medicinaal, met rokerig veen en aarde. Maar ook de alcohol overheerst, maar dat was voor een ander geen probleem en vond hem redelijk in balans, maar een middenmoter.

De opmerkingen vlogen door de proefruimte: "ik krijg er een warm buikje van" via "het verschil tussen Samson en Drum Special (in vergelijking met de vorige whisky)" en "Dit is'm, ik vond hem eerst smerig, maar nu erg lekker" tot "Octomore Pussy". Deze whisky gaf, binnen de groep, reden tot veel hilariteit.

GlenDronach staat bekend om zijn mooie, vooral sherry expressies in de whisky’s. Ze maken per jaar ongeveer anderhalf miljoen liter whisky per jaar. Nadat ze gesloten zijn geweest tussen 1996 en 2002, zijn ze veranderd van werkwijze. Ze zijn de laatste distilleerderij geweest, die overging van de directe hitte van een koolvuur naar een indirecte hitte van stoom.

Ze waren eigendom van de BenRiach Distilling Company, die ook nog een keer Glenglassaugh heeft verworven, maar in juni 2016 zijn ze overgegaan in andere handen. Jack Daniels heeft zich op de Schotse markt gestort. Het is afwachten wat de nieuwe bottelingen gaan doen, hopelijk gaat men door met het produceren van mooie sherry expressies.

Deze Glendronach is speciaal gebotteld voor de Deense professional whisky retailers. En daardoor is het redelijk bijzonder dat we deze kunnen proeven. De nickname voor deze whisky (eentje uit een serie van 3) is Luke Skywalker. Er is ook een botteling speciaal voor de Nederlandse markt.

Kleur: Mahonie. Neus: Eik, droog, zoet, rozijn, karamel, tabak. Smaak: Zoet, niet zo erg droog, houtachtig, tabak weer, dadels. Afdronk: Middellang, droog en houtachtig, dennennaalden komen een beetje door.

Wow, een whisky voor de zoemeravond. Donker hout, boter, nootje, vanille in de neus. Smaak: sherry, chocola, rozijnen en gedroogd fruit. Hou je hem te lang in de mond, dan geeft ie een geen prettige nasmaak. Lekker maar saai, wel gebalanceerd. Dat waren zo de kreten, maar ook een lekkere motorolie neus, Riesling met rozijntjes, maar ook peertjes. Fisherman's friend kon de schrijver dezes niet echt vinden. Maar wel een tweede plek in de uitslag van deze proeverij!

Arran distilleerderij is een whisky distilleerderij in Lochranza, Schotland, de enige distilleerderij op het eiland Arran. In 1994 werd Arran Distillers opgericht door Harold Currie, voormalig directeur van Chivas met het doel: het bouwen van een distilleerderij op Arran.

Tot voor kort werd een deel van de vaten opgeslagen in de magazijnen van Springbank, hetgeen te wijten was aan een gebrek aan ruimte in de distilleerderij én de juridische problemen mbt de uitbreiding van de huidige magazijnen. Deze problemen zijn opgelost en men heeft nu een warehouse, die een gemakkelijke toegang tot vaten mogelijk maakt.

De distilleerderij heeft een vat opkoopregeling die particulieren de kans geeft om hun eigen vat whisky, op te slaan op het terrein van de distilleerderij. Arran vierde de 21e verjaardag in juni 2016. De plannen voor het bedrijf om een tweede distilleerderij in Lagg te bouwen aan de zuidkant van het eiland werden in augustus 2016 goedgekeurd en de bouw van dit project is in oktober 2016 begonnen. Deze anniversary Arran is speciaal gebotteld ter ere van het 10de whiskyfestival in Massen Luxemburg in 2016.

Neus: Een mooi en typisch fruitig distillaat, gesneden appel, iets citroengeur en een klein beetje rook. Smaak: Zacht, aantrekkelijk en toegankelijk. herfst fruit, appel, pruim en een beetje citroen; maar ook een snufje zout en wat zoete specerijen. Afdronk: Lang. Eau de vie: Poire Williams even later gevolgd door appelschil met zoutje in zijn kielzog.

De reacties liepen nogal uiteen van de slechtste tot de lekkerste. Een mooie demonstratie van de individuele ervaring. De neus was fantastisch, vanille, citrus, kruidig, maar ook scherp. Een opmerking was: "Ik proef hem in de neus én in de mond". Iemand noemde deze whisky met het juiste accent: "de anjer van Prins Bernhard: lecker hard".

In de smaak zat van alles, een beetje medicinaal, bitter op het eind, scherp en pittig daar tussen in. Maar ook "te heet": tobasco, chilipeper. Diverser konden we het ons niet voorstellen. Van mooi vol en ik word er blij van, via een hardrock whisky, tot de lekkerste Arran moet nog gemaakt worden.

De meeste distilleerderijen kan je bezoeken, maar dit is er zo een waar dat niet kan. Mortlach Distilleries, met een van de oudste licenties om whisky te maken, bevindt zich in het centrum van de Speyside, met als naaste buren Balvenie, Glenfiddich en Glendullan. De malt whisky van Mortlach is een zeer belangrijk onderdeel van de Johnnie Walker Black Label blends. Het is de eerste distilleerderij in Dufftown en vanwege zijn speciale distillatiemethode zeer geliefd bij de blenders.

De distillaten van verschillende spirit stills worden in 1 spirit receiver vermengd. Dit geeft een bijzonder karakter en is zeer geschikt voor de exclusieve blends. De meeste Mortlach bottelingen zijn van onafhankelijke bottelaars, zoals deze van de Vintage Malt Whisky Co. Ltd.

In de toekomst komen er vast ook nog meer officiële bottelingen. Diageo heeft net de distilleerderij overgenomen en de eerste OBs zijn al aangeboden. Deze blend is gebotteld voor een uitgeverij in London en er zijn slechts 123 flessen gemaakt.

We hebben de whisky niet van te voren geproefd en geen officiële smaaknotities gevonden. De noties moeten van onze deelnemers komen. We zijn benieuwd.

Tijdens deze proeverij, was dit onze blinde whisky. Het was een erg mooie a-typische Mortlach, niet zo 'vlezig' als we hadden verwacht op basis van de jongere en eerder geproefde Mortlachs. Een mooie volle whisky met body. De neus was anders dan de smaak en mooi toegankelijk, vol fruit, citrus (mandarijnen). Iemand zei, dat de whisky je door de neus komt vallen.

Een beetje velpon werd gesignaleerd.De eerste slok was bij iemand wat muf, maar daarna werd hij zoet. "hij bouwt mooi op". Bij iemand anders de eerste slok agressief. De whisky bleef lang hangen. Commentaar: een mooie en subtiele smaak explosie. Zoet, marsepein, honing, maar ook een bittertje. Ook werd er geprobeerd het effect van een beetje water te ruiken en te proeven.

Het werd een andere whisky, scherpere, meer alcohol en kaneel. Daar hij blind werd gepresenteerd, werd ook gevraagd naar het alcohol percentage (varieerde van 40-46%) en mogelijk een regio (Speyside, Lowland, zelfs Islay, maar ook Nederland en Japan). Namen? Glenfiddich 16yo of Glen Moray 18yo. Een erg mooie whisky, die voor veel discussie zorgde en uiteindelijk erg lekker bleek te zijn, hetgeen niet in de stand terug was te vinden.

Tomintoul (uitgesproken als 'tom in towel') dateert uit 1964 in het dorp (één van Scotland’s hoogste) met dezelfde naam, op een hoogte van 345m (1132 voet). Betrekt het water uit de Ballantruan bron. Men zegt de zuiverheid van de bron en de schone lucht op een dergelijke hoogte leidt tot een goede, gemakkelijk te drinken malt Tomintoul.

De distilleerderij is vrij groot met een capaciteit van 3,3 miljoen liter alcohol per jaar. Tomintoul draait op maximale capaciteit, met een zeven daagse werkweek en beschikt over een ruime opslagcapaciteit; de vier warehouses bevatten 75.000 vaten. In 1974 werd de eerste officiële botteling gelanceerd: Tomintoul 12 jaar.

Twee weken per jaar wordt er een zwaar turfrijke malt met 55 ppm geproduceerd voor turfrijke bottelingen in de Tomintoul range. Momenteel in eigendom Angus Dundee Distillers (ook eigenaar van Glencadam), die Tomintoul whisky distilleerderij heeft overgenomen van Whyte en Mackay in 2000. Het lijkt erop dat Tomintoul de laatste tijd volwassen is geworden met een de recente releases, waaronder de 1976 vintage, gebotteld in 2008.

Voor het eerst in onze proeverijen hebben wij een Tomintoul. Deze Creative Whisky Company Exclusive Malts Tomintoul 2006 is een 10 jaar oude Speyside single malt gebotteld door de onafhankelijke bottelaar David Stirk. Dit is een van de 6 eerste bottelingen met de nieuwe verpakking, die in juli 2016 gelanceerd zijn.

Neus: romig en kruidig met fudge en melkchocolade. Smaak: Meer invloeden van eikenhout met wit specerijen vermengd met lila en rood fruit, karamel en koffie. Afdronk: Lang en kruidig met vers rood fruit.

Een miskend talent, een klassieke elegante whisky,niet voor niets een "gentle sprit" zoals hij genoemd wordt. Ontzettend fijn voor de whisky liefhebber. Echter toch ook een bijtertje, net als een kat, eerst poeslief en dan uithalen. Neus begint al met toffee, mout en ietsje scherp, maar ook nagellak remover. De neus loopt niet gelijk met de smaak. Een beetje medicinaal, zoethout, eucalyptus( zoals in Wybertjes) en (rode ui?) zoet. Een verwarmende whisky.

In 1967, werd de bouw begonnen van een nieuwe distilleerderij, ook genaamd Clynelish, net aan de overkant van de oorspronkelijke Clynelish. De bouw werd een jaar later voltooid. Door weersinvloeden op Islay had men een gierend tekort aan peated whisky’s en werd de oude distilleerderij in gebruik genomen om dit tekort op te vangen.

De voormalige Clynelish distilleerderij werd omgedoopt Brora in 1969. Brora werd gesloten in mei 1983 en de gebouwen die deel uitmaakten van de Brora distilleerderij zijn in gebruik genomen door de nieuwe Clynelish distilleerderij als bezoekerscentrum en magazijn.

Clynelish blijft echter actief met een grote capaciteit van 4,2 miljoen liter per jaar mogelijk gemaakt door en dankzij een zevendaagse werkweek. Deze botteling is van Gordon & MacPhail en benaderd de oude Clynelish stijl zeer goed, volgens Serge Valentin.

Neus (zonder water): Subtiele Sherry invloeden met gestoofde peer, appel en geroosterde mout aroma's. Hints van toffee en rietsuiker ontwikkelen zich. Smaak (zonder water): De smaak is kruidig met rijpe banaan en oranje smaken. Deze wordt gecombineerd met een aanhoudende donkere chocolade rand.

Neus (met water): Hints in eerste instantie van bijenwas, kaneel en nootmuskaat. Citroengras en rozenbladeren aroma's ontwikkelen zich samen met een spoortje van oranjebloesem honing. Smaak (met water): Zwarte gekneusde peper met fruit cake, rum en rozijnen. Hints van groene appel, citroen en kaneel blijven hangen.

De neus had hout, vanille, fruit, sherry. De smaak was een beetje scherp in eerste instantie, daarna zacht, zoetig (honing), vettig (boter) en een klein pepertje. De afdronk was zacht, zoet en vettig, maar ook en beetje kort. Een gemakkelijk, maar mooi begin van de proeverij met deze 1D whisky. In deze proeverij kwam hij toch onverwacht op de laatste plaats. Zeker omdat sommigen het toch een geweldige whisky vonden.