Maart 2012

De meeste distilleerderijen kan je bezoeken, maar dit is er zo een waar dat niet kan. Geen probleem trouwens, want de distilleerderij ligt in Dufftown en hier zijn er nog een paar, zoals bijvoorbeeldGlenfiddich, MacDuff.

Kleur: donker amber. Neus: rijke aroma's van fruitcake, chocolade, stroop en honingraat. Smaak: heerlijke tonen van appeltaart, lenteweide, fruit en kamperfoelie. Afdronk: lang en iets droog met lichte tonen van eikenhout, chocolade en sinaasappelschillen.

Men vond in de neus rozijnen, perzik, chocola, kersen en een beetje 'Betadine' en in de smaak bittere chocolade, cacaobonen, honing en donker fruit. Afdronk zacht, lang en olieachtig. Een whisky die mooi in balans is, maar ook complex. Iemand deed de geur van de whisky denken aan 'opa en oma' en iemand anders vond hem erg goed passen bij het tartaarhapje van Helma. Niet voor niets een goede en verrassende winnaar.

Het nog levende zusje van Brora! Een van onze meest favoriete whisky's! Neus: zoetig, vet en ietsjes rokerig en kruidig. Smaak: de whisky smaakt ouder dan hij in werkelijkheid is, stroperig met vijgen en sherry. Afdronk: lang met citrus en peper.

Men vond deze whisky erg goed in balans voor een 16 jarige. De smaken liepen van aards, peperig, kruidig en gras, naar schoonmaakmiddel, veen en een beetje zee. Een erg mooie whisky, een zwart-wit snoepje, zoals iemand zei. Een van onze meest favoriete whisky's - en niet alleen van ons, zoals uit de punten blijkt.

Tomatin (spreek uit: tomaten) is een van de meest hoog gelegen distileerderijen in Schotland (op 315 meter boven zeeniveau). De nadruk lag voorheen op het produceren van whisky voor de meeste blends uit Schotland, maar tegenwoordig presenteren ze ook hun eigen produkt.

Neus: vol met geuren! Een combinatie van wit fruit, zoals appel, peer en meloen, met eikenhout en kruiden, vanille en wat honing. Na enige tijd ruik je leer. Smaak: in eerste instantie fruit (sinaasappels) daarna eikenhout en kruiden (gember en zoethout). Afdronk: middellang en droog.

Behalve veel fruit rook men ook een chemisch zoetje, dat overigens wel erg lekker werd gevonden.De smaak vond men boterachtig of 'vettig' en complex. Daarbij werd ook de smaak van appel genoemd. Iemand vond dat het leek alsof de whisky 'gefinnisht' was op wijn. De afdronk was middellang, bloemig met wat anijs.

Ivo vond de whisky uitstekend passen bij pasta - wel een beetje decadent! Dit was de oudste whisky van de proeverij en we waren even bang dat hij door het andere geweld zou ondersneeuwen. Maar hij heeft dapper gestreden en sneuvelde pas vlak voor plaats 2...

Een nieuwe loot aan de Octomore tak. De meest turfige whisky in het rijtje en tot op dit moment ook de zwaarste Islay met zijn 167PPM! Kleur: honinggoud.

Neus: middelzwaar, rijk, zoet en zacht. De Sauternes brengt evenwicht in de krachtige tonen van de turf. Dan komen tonen van leer, tabak, de ziltheid van de zee en aroma's van fruit naar boven.

Smaak: mooie combinatie van turf, rook met tonen van het Franse eikenhout met de rozijnachtige smaken van de Premier Cru Superieur Sauternes, waarin een hoop fruit: perenstroop, abrikoos, gekonfijte vruchten, guave, passie en citrusvruchten. De afdronk is erg lang vol met turf en zoetigheid.

Men vond het een bommetje en iemand was bereid zich op te offeren en de hele fles voor zijn rekening te nemen. Iemand anders vond het een gabberhouse whisky: hij knalt en weet niet van ophouden. Je blijft hem proeven met volle zoetheid, ziekenhuis en verrassend zacht en rond! En toch - Wat we hadden verwacht is niet gebeurd, hij werd slechts 4e, terwijl we hem vééél hoger hadden ingeschat.

Een whisky die je meestal alleen in de standaard bottlingen kunt krijgen. Af en toe komt er een private bottelaar (zoals nu Single Malts of Scotland) die er eentje gaat bottelen. De algemene omschrijving van de bottelaar: zacht en smaakvol met wat meer kruidigheid dan in de standaard distilleerderij bottelingen.

De meerderheid kon zich vinden in de volgende kenmerken. Smaak: walnoten en een heel klein rokertje en peperig. Rond maar complex in de mond met caramel en amandel. Afdronk droog. Iemand vond: Hap, slok, weg! Iemand anders noemde het een karaktervolle whisky

Glengoyne distilleries ligt niet ver van Loch Lomond ten noorden van Glasgow. Volgens de distillers de mooiste distilleerderij in Schotland. En ze maken slow whisky's: 'Glengoyne is distilled slower than any other single malt Scotch whisky. This creates a more subtle, complex whisky in which all of the delicate flavours are freely allowed to express themselves' - The Real Taste of Malt.

Neus: boter, sinaasappel, snoepgoed, kruidnagel. Smaak: fruitig, rond en erg zacht. Afdronk: vettig met een zoetje in de verte.

De whisky is te snel gebotteld - maar eens wachten totdat ie 40 is. Men rook terpentijn (schoonmaakmiddel), de smaak was kruidig, houtachtig (kolenas) en de afdronk bitter en fruitig. Een kreet: 'te vet, wel lekker zacht'. Het commentaar vond zijn weerslag in de ranglijst.